ماده ۷۹۵ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۹۵ قانون مدنی: هبه عقدی است که به موجب آن یک نفر مالی را مجاناً به کس دیگری تملیک می‌کند، تملیک‌کننده واهب، طرف دیگر را متهب، مالی را که مورد هبه است عین موهوبه می‌گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

جهت تحقق هبه،  ضمن اینکه باید چیزی از دارایی واهب کم گردد؛ و بدون اینکه عوضی در برابر آن قرار گیرد؛ چیزی نیز به دارایی متهب اضافه شود. عمل حقوقی مزبور، دلالت بر تملیک رایگان مال داشته؛ و به نوعی می توان آن را "انتقال حق" نامید. بدون شک، بدون عوض بودن هبه، به تنهایی برای شناسایی مفهوم این عقد کافی نیست. زیرا احتمال دارد که نتیجه اشتباهی به وجود آید. باید افزایش و کاستی های صدرالاشاره، با رضایت طرفین باشد تا مستوجب عنوان استیفای ناروا و بدون جهت نگردد.[۱]

سوابق فقهی

جهت اعتبار هبه، عین موهوب باید معین و معلوم باشد.[۲]

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت). چاپ 7. گنج دانش، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2775664
  2. میرزاابوالقاسم قمی و عیسی (ترجمه) ولایی. جامع الشتات کتاب الهبات و الوصایا (جلد دوم). چاپ 1. دانشگاه حقوق و علوم سیاسی، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3876928