ماده ۹۷۹ قانون مدنی
ماده ۹۷۹ قانون مدنی: اشخاصی که دارای شرایط ذیل باشند میتوانند تابعیت ایران را تحصیل کنند:
۱- به سن هجده سال تمام رسیده باشند؛
۲- پنج سال اعم از متوالی یا متناوب در ایران ساکن بوده باشند؛
۳- فراری از خدمت نظامی نباشند؛
۴- در هیچ مملکتی به جنحهی مهم یا جنایت غیرسیاسی محکوم نشده باشند.
در مورد فقرهی دوم این مدت اقامت در خارجه برای خدمت دولت ایران در حکم اقامت در خاک ایران است.
توضیح واژگان
خدمت نظام، یعنی سپری نمودن مدت سربازی، برابر با قانون مربوطه. [۱][۲]
پیشینه
دولت های هلند، لوکزامبورگ، آلمان، اسپانیا، آمریکا و کانادا، صرف وجود شرایط کسب تابعیت در شخص متقاضی، تابعیت کشور خود را، به وی اعطا می نمایند. [۳]
شرایط تابعیت اکتسابی در بلژیک را می توان عبارت از ارائه تقاضانامه به دولت، ولادت در بلژیک، و وجود محل سکونت اصلی متقاضی در آن کشور دانست. و درمواردی که متقاضی تابعیت، دارای ابوین بلژیکی بوده؛ ولی در خارج از آن کشور، به دنیا آمده باشد؛ جهت کسب تابعیت بلژیک، باید حداقل هفت سال در آن کشور، اقامت دائمی داشته؛ و توسط دولت، اجازه سکونت دائمی، به وی اعطا شده باشد؛ و تقاضای تابعیت، باید در اداره ثبت مستقر در شهرداری، صورت پذیرفته، و درخواست هایی که به سفارت بلژیک در خارج از آن کشور، ارائه می گردد؛ فاقد اثر است. [۴]
اشخاص مقیم در چک، که سن آنها؛ کمتر از 17 سال است؛ می توانند درخواست تحصیل تابعیت چک را، بنمایند.[۵]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
به نظر یکی از حقوقدانان، شاید بتوان عبارت (به سن هجده سال تمام رسیده باشند)؛ در این ماده را، مستند قانونی سن رشد محسوب نمود. [۶]
صرف اتهام به جرایم مندرج در بند 4 این ماده، نمی تواند مانعی جهت کسب تابعیت ایران باشد. [۷]
یکی از شرایط تحصیل تابعیت ایران، تمول مالی و توانایی تأمین مخارج زندگی است. [۸]
برابر با قانون ایران، اهلیت لازم برای کسب تابعیت، 18 سال است. [۹]
به نظر برخی از حقوقدانان، نظر شوهردار خارجی، به تنهایی نمی تواند درخواست تحصیل تابعیت ایران را، بنماید. [۱۰]
مفاد این ماده، دارای شباهت با مسائل و احکام مربوط به کافر مستأمن می باشد. [۱۱]
اعطای تابعیت ایران به خارجی ها، به عنوان عمل حاکمیت، قابل شکایت نیست. [۱۲]
مذاکرات تصویب
یکی از نمایندگان مجلس، معتقد بود که نحوه سکونت، اعم از متوالی یا متناوب، تأثیری در نتیجه ندارد؛ و درنهایت، این دولت است که نظر خود را، اعلام می کند. [۱۳]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 329736
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 329740
- ↑ ستار عزیزی و بیژن حاجی عزیزی. تابعیت در حقوق ایران و بین الملل. چاپ 1. دانشگاه بوعلی، 90. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3703320
- ↑ حسین آل کجباف. تابعیت در ایران و سایر کشورها. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1898328
- ↑ حسین آل کجباف. تابعیت در ایران و سایر کشورها. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1272964
- ↑ سیدمحمود کاشانی. حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان). چاپ 1. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 518408
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن). چاپ 13. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 690428
- ↑ حسین آل کجباف. بایسته های حقوق بین الملل خصوصی(جلد اول) کلیات، تابعیت، اقامتگاه، وضعیت بیگانگان و پناهندگان. چاپ 11. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3301692
- ↑ محمد نصیری. حقوق بین الملل خصوصی (جلد اول و دوم) (کلیات، تابعیت، اقامتگاه) (وضع اتباع بیگانه و تعارض قوانین و دادگاه ها). چاپ 23. آگه، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 151604
- ↑ ستار عزیزی و بیژن حاجی عزیزی. تابعیت در حقوق ایران و بین الملل. چاپ 1. دانشگاه بوعلی، 90. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3703352
- ↑ اسداله لطفی. موجبات و مسقطات ضمان قهری در فقه و حقوق مدنی ایران. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 687336
- ↑ محمد سهرابی. حقوق بین الملل خصوصی (تابعیت، اقامتگاه، وضع اتباع بیگانه و تعارض قوانین). چاپ 1. گنج دانش، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1050248
- ↑ احمدرضا نائینی. مشروح مذاکرات قانون مدنی. چاپ 1. مرکز پژوهش های مجلس شورا ی اسلامی، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 222840