ماده ۱۰۵۰ قانون مدنی

ماده ۱۰۵۰ قانون مدنی: هر کس زن شوهردار را با علم به وجود علقه‌ی زوجیت و حرمت نکاح و یا زنی را که در عده طلاق یا در عده وفات است با علم به عده و حرمت نکاح برای خود عقد کند عقد باطل و آن زن مطلقاٌ بر آن شخص حرام مؤبد می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

تحریم به مصاهرت، یعنی حرمت ازدواج با زنی که، منشأ آن حرمت، نکاح است.

مصاهرت یعنی رابطه زوجین با اقربای دیگری، که درنتیجه نکاح، وطی به شبهه، زنا و یا رضاع، به وجود می آید. و مصاهره یعنی دامادی، و یا دامادشدن.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

چنانچه شخصی، زنی را، با علم به اینکه در ایام عده رجعیه به سر می برد؛ تزویج نماید؛ ولی با او مقاربت ننموده باشد؛ و بعد، متوجه بطلان نکاح خود با آن زن گردد؛ و بعد از انقضای عده او، دوباره با وی ازدواج نماید؛ چنین ازدواجی باطل بوده؛ و آن دو برهم، حرام مؤبد هستند.

چنانچه شخصی، زنی را، با علم به اینکه در ایام عده رجعیه به سر می برد؛ تزویج نماید؛ چنین نکاحی باطل بوده؛ و منظور از علم، علم به حکم و موضوع قضیه است.

علم و جهل زن، تأثیری در حکم این ماده ندارد.

زنی که در عده رجعیه به سر می برد؛ از حیث مانعیت نکاح، در حکم زن شوهردار است.

دخول و یا عدم دخول، تأثیری در حکم این ماده ندارد.

رویه های قضایی

به موجب نظریه مشورتی شماره 2356/7 مورخه 6/5/1365 اداره حقوقی قوه قضاییه، وقوع ازدواج با زن شوهردار، به وکالت یا اصالت، تأثیری در ایجاد حرمت ابدی ندارد.

به موجب نظریه مشورتی شماره 6134/7 مورخه 26/12/1359 اداره حقوقی قوه قضاییه، ابقای ازدواج اول زوجه توسط دادگاه، به منزله ابطال نکاح دوم وی است.

به موجب دادنامه شماره 354 مورخه 19/12/1369 شعبه 20 دیوان عالی کشور، هر کس زن شوهردار را، با علم به وجود علقه‌ی زوجیت، و یا زنی را، که در عده رجعیه است؛ با علم به عده و حرمت نکاح، برای خود عقد کند؛ عقد باطل، و آن زن مطلقاٌ بر آن شخص، حرام مؤبد می‌شود.