ماده ۱۲۵۴ قانون مدنی

ماده 1254 اصلاحی 14/8/1370

خروج از قیمومت را ممکن است خود مولی‌علیه یا هر شخص ذی‌نفع دیگری تقاضا نماید. تقاضانامه ممکن است مستقیماً یا توسط دادستان حوزه‌ای که مولی‌علیه در آن جا سکونت دارد یا نماینده‌ی او به دادگاه مدنی خاص همان حوزه داده شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

به هر دعوایی که موضوع آن، حجر، اهلیت، ولایت و خیانت ولی باشد؛ دعوای حجر گویند.

پیشینه

بعد از اصلاح این ماده، اصطلاح "محکمه ابتدایی" به "دادگاه مدنی خاص" تغییر یافت.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

خروج از حجر، موجب ایجاد استقلال برای مولی علیه، و امکان استیفای حقوق وی توسط خود؛ و درنتیجه انتفای قیمومت خواهدشد. و بلوغ، عقل و رشد، از موجبات انتفای قیمومت  خواهدبود. و با خروج مولی علیه از حجر، قیم منعزل خواهدشد.

زوجه یا بستگان واجب النفقه مولی علیه، می توانند خروج وی را از قیمومت، از دادگاه صالح خواستار گردند

جهت خروج از قیمومت، رعایت تشریفات این ماده و ماده بعد، الزامی است.

اگر تقاضای خروج از قیمومت، مسبوق به نزاع نباشد؛ چنین درخواستی، از امور حسبی محسوب می گردد؛ ولی اگر رشد مولی علیه، بین او و شخص دیگری، مورد اختلاف واقع شود؛ نظیر موردی که مولی علیه جهت ابطال معامله قیم، مدعی رشد خود باشد؛ دراینصورت ادعای وی، از امور ترافعی محسوب گردیده؛ و مستلزم رعایت تشریفات دادرسی است.

رویه های قضایی

به موجب نظریه مشورتی شماره 5842/7 مورخه 13/12/1368 اداره حقوقی قوه قضاییه، هزینه رسیدگی به ادعای رشد، برابر با هزینه دعاوی غیرمالی است.

به موجب نظریه مشورتی شماره 2342/7 مورخه 12/4/1386 اداره حقوقی قوه قضاییه، رفع حکم حجر، توسط دادگاهی که حکم حجر را، صادرنموده؛ صورت می پذیرد.

به موجب نظر کمیسیون نشست های قضایی، به مناسبت نشست قضات دادگستری بیجار، شخص سفیه، می تواند جهت اثبات رفع حجر خود، در دادگاه، اقامه دعوا نماید.