ماده ۱۰۵۴ قانون مدنی

زنای با زن شوهردار یا زنی که در عده‌ی رجعیه است موجب حرمت ابدی است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

زنا یعنی نزدیکی بین زن مرد، با آگاهی، و بدون وجود علقه زوجیت میان آنان.

مفعول دخول را زانیه، و فاعل دخول را، زانی گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به نظر برخی از حقوقدانان، زنا با زنی که در عده وفات، به سر می برد؛ موجب حرمت ابدی است. برخی دیگر، با استناد به مفهوم مخالف این ماده، زنا با چنین زنی را، سبب تحقق حرمت ابدی نمی دانند. چراکه به نظر آنان، دیگر امیدی به بازگشت شوهر وفات یافته، وجودندارد؛ تا نیاز به وضع چنین مقرراتی باشد.

علت وضع این ماده را، می توان پیشگیری از سوءاستفاده مردان هوسران دانست.

زنای با زن شوهردار، یا زنی که در عده‌ی رجعیه است؛ واجد جنبه کیفری است.

زنا با زنی که در عده وفات، یا در عده فسخ، و یا در عده وطی به شبهه، و یا در عده نکاح موقت، به سر می برد؛ باطل بوده؛ ولی منجر به حرمت ابدی نمی گردد.

سوابق فقهی

زنای با زن شوهردار، موجب حرمت ابدی است؛ حتی اگر طرفین، جاهل به این حکم بوده باشند. و در این حکم، تفاوتی بین مست و هشیار نیست.

زنای با زن شوهردار، موجب حرمت ابدی است؛ و تفاوتی نمی کند که تأهل زن، به موجب عقد دائم بوده باشد یا موقت.

زنا با زنی که در عده وفات، یا در عده فسخ، یا در عده طلاق بائن، و یا در عده وطی به شبهه، و یا در عده نکاح موقت، به سر می برد؛ باطل بوده؛ ولی منجر به حرمت ابدی نمی گردد.