ماده ۲۴۸ قانون مدنی

ماده ۲۴۸ قانون مدنی: اجازه‌ی مالک نسبت به معامله فضولی حاصل می‌شود به لفظ یا فعلی که دلالت بر امضای عقد نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

فضول، شخصی است که بدون اذن مالک، و یا نماینده قانونی او، عقدی را جاری می سازد.

به معامله ای که شخص، بدون اذن و سمت نمایندگی، برای دیگری منعقد می نماید؛ معامله فضولی گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اجاره دادن خانه، توسط شخصی که آن ملک، به نحو فضولی برای وی خریداری شده؛ دلالت بر تنفیذ بیع مزبور دارد.

اجازه مالک نسبت به معامله فضولی، ممکن است با لفظ، و به صورت صریح اعلام گردد؛ و یا اینکه مالک، به کمک برخی قراین و یا با کنایه، رضایت خود را ابراز نماید. نظیر اینکه بگوید: مبارک است انشاءالله.

تصرف مالک در ثمن، دلالت  بر تنفیذ معامله فضولی دارد.

رضایت باطنی مالک، بدون اینکه در عالم خارج تبلور یابد؛ مؤثر نیست.

مصادیق و نمونه ها

• اگر شخصی، دختری را به نحو فضولی، به نکاح شخص دیگری درآورد، و آن دختر، با تمایل خویش، با شوهر خود مقاربت نماید؛ چنین عملی را، می توان دال بر تنفیذ نکاح فضولی توسط زن دانست.

مقالات مرتبط

• مبانی و کارکرد قاعدۀ تفسیر علیه انشاء کننده در حقوق قراردادها
• تعذر موقت اجرای تعهد و آثار آن
• قواعد مورد استناد قاضی در تفسیر عقد در فقه اسلامی، حقوق موضوعه ایران، مصر و لبنان