ماده ۴۰۹ قانون مدنی

ماده ۴۰۹ قانون مدنی: هرگاه مبیع از چیزهایی باشد که در کمتر از سه روز، فاسد یا کم‌قیمت می‌شود ابتدای خیار از زمانی است که مبیع مشرف به فساد یا کسر قیمت می‌گردد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۰۲ قانون مدنی

توضیح واژگان

• «مبیع»، چیزی است که در معامله فروخته می شود.

فلسفه و مبانی نظری ماده

ماده ۴۰۹ قانون مدنی، با توجه به طبیعت مبیع وضع گردیده‌ است.

نکات تفسیری دکترین ماده ۴۰۹ قانون مدنی

ملاک تشخیص خیار موضوع ماده ۴۰۹ قانون مدنی، عرف است، بنابراین حتی اگر خریدار، بخواهد مبیعی را که خوردنی یا آشامیدنی بوده و ممکن است در مدتی کوتاه فاسد گردد؛ جهت نمایش در ویترین و … مورد استفاده قرار داده و فساد کالا برای او مهم نباشد؛ باز هم باید قائل به وجود خیار موضوع این ماده گردید؛ زیرا آنچه موردنظر قانونگذار بوده؛ استفاده متعارف از مبیع است؛ نه آنچه که به‌طور نادر مورد استقبال مشتری قرار گرفته و او را به سوی معامله سوق می‌دهد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۴۰۹ قانون مدنی

1. ماده ۴۰۹ قانون مدنی به موارد خاصی از خیار اشاره دارد که مربوط به کالاهایی است که به سرعت خراب می‌شوند یا از ارزش آنها کاسته می‌شود.
2. این ماده مرتبط با خیار تأخیر ثمن است، اما با شرایط خاص.
3. شروع خیار در این موارد از زمانی محاسبه می‌شود که کالا در آستانه فساد یا کاهش قیمت قرار دارد.
4. مقررات این ماده به منظور حمایت از حق فروشنده در جلوگیری از ضرر ناشی از فساد یا کاهش قیمت سریع کالا وضع شده است.
5. تعیین زمان دقیق شروع خیار در این‌گونه موارد به شرایط و ویژگی‌های کالا بستگی دارد.
6. ماده ۴۰۹ قانون مدنی نوعی استثنا برای قاعده کلی در مورد خیار تأخیر ثمن فراهم می‌کند.

مقالات مرتبط

• حقّ حبس: شرایط و آثار آن در حقوق ایران و انگلستان
• مقایسه ضمانت اجرای خریدار و فروشنده در فقه امامیه و حقوق ایران با بازفروش کالا در کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا (وین ۱۹۸۰)
• بررسی تطبیقی امکان تعمیم شیوه های خاصّ جبران خسارت در اسناد بین المللی به حقوق ایران