ماده ۴۵۲ قانون مدنی

ماده ۴۵۲ قانون مدنی: اگر متعاملین هر دو خیار داشته باشند و یکی از آن‌ها امضا کند و دیگری فسخ نماید معامله منفسخ می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۵۱ قانون مدنی
• ماده ۴۵۳ قانون مدنی

نکات تفسیری دکترین ماده 452 قانون مدنی

اگر طرفین، دارای خیار بوده؛ و یکی از آنان حق فسخ خود را ساقط نماید؛ در این صورت قرارداد نسبت به او لازم گردیده؛ و با اعمال خیار توسط طرف مقابل، عقد مزبور منحل می‌گردد، زیرا وجود خیار برای طرفین، به این معنا نیست که تا هر دوی آنان، حق فسخ خود را اعمال ننماید؛ معامله منحل نمی‌گردد؛ بلکه هر یک از متعاقدین، می‌تواند به‌طور مستقل و بدون نیاز به اراده طرف دیگر، عقد را برهم زند.

اگر طرفین، دارای خیار شرط باشند و یکی از آنان با تصرف در موضوع معامله، حق فسخ خود را زایل نماید؛ چنین امری، دلالت بر سقوط حق خیار طرف مقابل ندارد؛ مگر اینکه خود او، اذن در تصرف داده باشد.

نکات توضیحی ماده 452 قانون مدنی

اسقاط حق فسخ را در صورتی می‌توان نافذ دانست که طرف مقابل اسقاط کننده؛ در فرض برخورداری از خیار، حق فسخ خود را اعمال ننماید.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 452 قانون مدنی

1. اگر هر دو طرف معامله دارای حق خیار باشند، در صورت استفاده یکی از طرفین از حق فسخ خود، معامله باطل و منفسخ خواهد شد.
2. امضای معامله توسط یکی از طرفین مانع از فسخ معامله توسط طرف دیگر نمی‌شود.
3. تحقق فسخ توسط یکی از طرفین کافی است تا معامله منفسخ گردد، حتی اگر طرف دیگر معامله را تأیید کرده باشد.
4. در صورت تضاد بین امضاء و فسخ، حق فسخ برتری دارد و معامله ملغی می‌شود.

مقالات مرتبط

جایگاه و مبانی انفساخ در نظام حقوقی ایران