ماده ۷۲۸ قانون مدنی

ماده ۷۲۸ قانون مدنی: در صحت حواله، ملائت محال‌علیه شرط نیست.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۷۲۷ قانون مدنی
• ماده ۷۲۹ قانون مدنی

توضیح واژگان

«ملیء» در لغت، بر وزن فعیل و به معنای توانگر، مالدار و متمکن است، و در اصطلاح حقوقی، وضعیت فردی است که قادر به پرداخت دیون خویش است. ملائت، متضاد مفهوم اعسار و تهی دستی می‌باشد.

نکات تفسیری دکترین ماده 728 قانون مدنی

عقد حواله از عقود مسامحه ای است پس علم به ملائت محال علیه شرط صحت عقد نیست، اما اگر در حین عقد، محرز باشد که محال علیه، ملیء نیست، حواله باطل است، البته چنانچه محتال از اعسار محال علیه آگاهی داشته باشد در این صورت حواله موجب انتقال ذمه به ذمه می‌شود و محیل بریء الذمه خواهد شد.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

در صورت ملائت محال علیه، بر محتال قبول حواله لازم نیست بلکه مستحب است حواله را بپذیرد. عده ای معتقدند که اگر معلوم شود که محال علیه، معسر بوده‌است، محتال می‌تواند حواله را فسخ کند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 728 قانون مدنی

1. در حواله، لازم نیست محال‌علیه از نظر مالی ملائت داشته باشد.
2. صحت حواله منوط به توانایی مالی محال‌علیه نیست.
3. شرط ملائت محال‌علیه برای صحت حواله ضروری نیست.
4. توجه به اعتبار حواله بدون توجه به وضعیت مالی محال‌علیه.
5. معیار ملائت محال‌علیه در اعتبار قانونی حواله تاثیر ندارد.

مقالات مرتبط

• ماهیت و اثر شرط وفای به عهد هنگام توانایی در قراردادها