ماده ۶۷۵ قانون مدنی

ماده ۶۷۵ قانون مدنی: موکل باید تمام مخارجی را که وکیل برای انجام وکالت خود نموده است و همچنین اجرت وکیل را بدهد مگر این که در عقد وکالت، طور دیگر مقرر شده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه

صرف نظر از هر نتیجه ای که از قرارداد وکالت حاصل می گردد؛ موکل مکلف است مخارجی را که وکیل، در راستای اجرای وظایف خویش تأدیه نموده است؛ به همراه بهره آن، که از زمان صرف آن هزینه ها محاسبه می گردد؛ پرداخت کند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ضمان وکیل را، نمی توان مانع از استحقاق وی، نسبت به حق الزحمه اش دانست.

وکیل، مستحق حق الزحمه ای است که بین او و موکل، مقرر گردیده است. و درصورت عدم توافق آنها در این باره، اجرت وکیل، براساس عرف و عادت تعیین می گردد. و چنانچه عرف نیز، سکوت اختیار نموده باشد؛ دراینصورت به وی اجرت المثل تعلق خواهد گرفت.

موکل، مکلف به تأدیه مخارجی است که وکیل، در راستای اجرای وظایف خویش، تأدیه نموده است. حتی اگر نتیجه موردنظر طرفین، محقق نگردد.

سوابق فقهی

موکل باید حق الزحمه وکیل، و نیز مخارجی را که وی، جهت اتیان تکالیف خویش تأدیه نموده است؛ تأدیه نماید. ازجمله هزینه های سفر وکیل.

مقالات مرتبط

• رابطۀ حقوقی بانی و ناشر در اوراق اجاره، مرابحه و مضاربه