ماده ۱۰۱۱ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* به موجب نظریه مشورتی شماره 964/7 مورخه | * به موجب نظریه مشورتی شماره 964/7 مورخه 1388/2/19 اداره حقوقی قوه قضاییه، شخص مجهول المکان، غایب مفقودالاثر محسوب نمی گردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گزیده ای از پایان نامه های علمی در زمینه حقوق مدنی (جلد ششم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=598028|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | ||
* '''[[نظریه شماره 7/1400/1979 مورخ 1400/01/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره استماع دعوا صدور حکم موت فرضی برای مرتد]]''' | * '''[[نظریه شماره 7/1400/1979 مورخ 1400/01/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره استماع دعوا صدور حکم موت فرضی برای مرتد]]''' | ||
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۸
ماده ۱۰۱۱ قانون مدنی: غایب مفقودالاثر کسی است که از غیبت او مدت بالنسبه مدیدی گذشته و از او به هیچ وجه خبری نباشد.
مطالعه تطبیقی
در حقوق فرانسه، ترک محل اقامت یا سکونت، بدون گزینش محل سکونت جدید، موجب تصدیق اماره غیبت، به درخواست دادستان یا اشخاص ذینفع می گردد. [۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
منظور از (محل) در این ماده، اقامتگاه است. [۲]
(بالنسبه) معطوف است به غایب و محل او، که نسبت به اشخاص، تفاوت دارد. [۳]
قانونگذار، اصطلاح (غایب) را به همراه (مفقودالاثر)، به کاربرده تا غایب عادی، که در کلاس درس یا محل کار حضور دارند؛ در شمول این ماده قرارنگیرد. [۴]
توسعه وسایل نقلیه، و انتشار خبر ازطریق تلفن و رادیو و ...، موجب کاهش عده غایب مفقودالاثر شده است. [۵]
تشخیص طولانی بودن مدت غیبت، با عرف حاکم بر زمان و مکان است. [۶]
غیبت، از احوال شخصیه است. [۷]
سوابق فقهی
بین غایب و مفقود و شخصی که در قلعه ای، اسیر شده؛ و از هیچکدام از آنان، خبری نیست؛ نمی باشد. می توان تمام این اشخاص را، غایب محسوب نمود. [۸]
مفقود الاثر شخصی است که از زن خود؛ غایب بوده؛ و از او هیچ خبری نباشد. [۹]
به غیبت غایب مفقودالاثر، غیبت منقطعه گویند. [۱۰]
رویه های قضایی
- به موجب نظریه مشورتی شماره 964/7 مورخه 1388/2/19 اداره حقوقی قوه قضاییه، شخص مجهول المکان، غایب مفقودالاثر محسوب نمی گردد. [۱۱]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ محمد امینیان مدرس. مفقودان و ایثارگران از دیدگاه حقوقی و قوانین حمایتی. چاپ 1. آستان قدس رضوی، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 73512
- ↑ مرتضی یوسف زاده. حقوق مدنی (جلد اول و دوم) (اشخاص، اموال و مالکیت). چاپ 1. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1280100
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 208960
- ↑ حقوق مدنی. چاپ 1. طه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 406308
- ↑ حقوق مدنی. چاپ 1. طه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 406312
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن). چاپ 13. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 690620
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. اساس در قوانین مدنی (المدونه). چاپ 1. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1439852
- ↑ محمد امینیان مدرس. مفقودان و ایثارگران از دیدگاه حقوقی و قوانین حمایتی. چاپ 1. آستان قدس رضوی، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 76772
- ↑ هوشنگ گل محمدی. طلاق قضایی و آرای دیوانعالی کشور. چاپ 1. حقوقی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4587196
- ↑ جلیل قنواتی. نظام حقوقی اسلام. چاپ 1. دفتر تحقیقات و تدوین کتب درسی مرکز جهانی علوم اسلامی، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 597236
- ↑ گزیده ای از پایان نامه های علمی در زمینه حقوق مدنی (جلد ششم). چاپ 1. جنگل، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 598028