ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی

ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی: هرگاه یکی از متعاقدین یا هر دو لال باشند عقد به اشاره از طرف لال نیز واقع می‌شود مشروط بر این که به‌طور وضوح حاکی از انشای عقد باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۰۶۲ قانون مدنی

توضیح واژگان

«خرس»، یعنی گنگ و بی صدا بودن.

«اخرس» یعنی گنگ، بی آواز، لال، و «خرساء»، مذکر اخرس است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مفاد این ماده، استثنایی است بر ماده ۱۰۶۲ همین قانون، که در موارد ضروری، انشای نکاح، با وسیله ای غیر از لفظ را، صحیح دانسته‌ است.

اشارات ناشنوا، اعتبار لفظ را دارد. شخص ناشنوا، علاوه بر اشاره، با کتابت نیز، می‌تواند انشای نکاح نماید. یکی از محکم‌ترین قراینی که، دلالت بر قصد شخص ناشنوا می‌نماید، کتابت است.

نکات توضیحی

به نظر برخی از حقوقدانان، اشاره لال، در صورتی پذیرفته‌است که وی، قادر به کتابت نباشد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

اشاره، مشتمل بر نوشته هم می‌باشد.

شخصی که به وکالت از شخص لال، اقدام به اجرای صیغه نکاح می‌نماید؛ باید مطمئن باشد که اشارات موکل او، صراحت در اعلام رضایت نسبت به نکاح داشته‌ است.

مذاکرات تصویب

یکی از نمایندگان مجلس، معتقد بود که اشاره لال را، باید در صورتی نافذ دانست که وی، دارای قائم مقام قانونی نباشد؛ وزیر عدلیه، این پیشنهاد را، برخلاف شرع و عرف جامعه دانست.