ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
اشارات ناشنوا، اعتبار لفظ را دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=336664|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> اشاره، مشتمل بر نوشته هم میباشد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=140392|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> و شخص ناشنوا، علاوه بر اشاره، با کتابت نیز، میتواند انشای نکاح نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=101160|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=26}}</ref> | |||
اشارات | اشاره لال، در صورتی پذیرفتهاست که وی، قادر به کتابت نباشد، شخصی که به [[وکالت]] از شخص لال، اقدام به اجرای صیغه نکاح مینماید؛ باید مطمئن باشد که اشارات [[موکل]] او، صراحت در اعلام [[رضا|رضایت]] نسبت به نکاح داشته است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=210456|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | |||
مفاد '''ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی'''، استثنایی است بر [[ماده ۱۰۶۲ قانون مدنی|ماده ۱۰۶۲ همین قانون]]، که در موارد ضروری، انشای نکاح، با وسیله ای غیر از لفظ را صحیح دانسته است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره حقوق مدنی خانواده (نکاح و انحلال آن)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4494600|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=جعفرزاده|چاپ=2}}</ref> | |||
== مطالعات فقهی == | == مطالعات فقهی == | ||
خط ۱۹: | خط ۲۲: | ||
=== سوابق فقهی === | === سوابق فقهی === | ||
* | * یکی از محکمترین [[قرینه|قراینی]] که دلالت بر قصد شخص ناشنوا مینماید، کتابت است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی فقهی حقوق خانواده (نکاح و انحلال آن)|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=مرکز نشر علوم اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=449928|صفحه=|نام۱=سیدمصطفی|نام خانوادگی۱=محقق داماد|چاپ=16}}</ref> | ||
== مذاکرات تصویب == | == مذاکرات تصویب == | ||
یکی از نمایندگان [[مجلس شورای ملی|مجلس]]، معتقد بود که اشاره لال را باید در صورتی [[نفوذ|نافذ]] دانست که وی، دارای [[قائم مقام قانونی]] نباشد؛ [[وزیر دادگستری|وزیر عدلیه]]، این پیشنهاد را برخلاف [[شرع]] و عرف جامعه دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی | یکی از نمایندگان [[مجلس شورای ملی|مجلس]]، معتقد بود که اشاره لال را باید در صورتی [[نفوذ|نافذ]] دانست که وی، دارای [[قائم مقام قانونی]] نباشد؛ [[وزیر دادگستری|وزیر عدلیه]]، این پیشنهاد را برخلاف [[شرع]] و عرف جامعه دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مشروح مذاکرات قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=226344|صفحه=|نام۱=احمدرضا|نام خانوادگی۱=نائینی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۰
ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی: هرگاه یکی از متعاقدین یا هر دو لال باشند عقد به اشاره از طرف لال نیز واقع میشود مشروط بر این که بهطور وضوح حاکی از انشای عقد باشد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
«متعاقدین» در ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی، به معنای طرفین عقد میباشد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
اشارات ناشنوا، اعتبار لفظ را دارد.[۲] اشاره، مشتمل بر نوشته هم میباشد،[۳] و شخص ناشنوا، علاوه بر اشاره، با کتابت نیز، میتواند انشای نکاح نماید.[۴]
اشاره لال، در صورتی پذیرفتهاست که وی، قادر به کتابت نباشد، شخصی که به وکالت از شخص لال، اقدام به اجرای صیغه نکاح مینماید؛ باید مطمئن باشد که اشارات موکل او، صراحت در اعلام رضایت نسبت به نکاح داشته است.[۵]
نکات توضیحی
مفاد ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی، استثنایی است بر ماده ۱۰۶۲ همین قانون، که در موارد ضروری، انشای نکاح، با وسیله ای غیر از لفظ را صحیح دانسته است.[۶]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
مذاکرات تصویب
یکی از نمایندگان مجلس، معتقد بود که اشاره لال را باید در صورتی نافذ دانست که وی، دارای قائم مقام قانونی نباشد؛ وزیر عدلیه، این پیشنهاد را برخلاف شرع و عرف جامعه دانست.[۸]
منابع
- ↑ حسن شیبانی فر. شرح اصطلاحات فقهی-حقوقی. چاپ 1. نگاه معاصر، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6446128
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 336664
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده). چاپ 4. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 140392
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 101160
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 210456
- ↑ علی جعفرزاده. دوره حقوق مدنی خانواده (نکاح و انحلال آن). چاپ 2. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4494600
- ↑ سیدمصطفی محقق داماد. بررسی فقهی حقوق خانواده (نکاح و انحلال آن). چاپ 16. مرکز نشر علوم اسلامی، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 449928
- ↑ احمدرضا نائینی. مشروح مذاکرات قانون مدنی. چاپ 1. مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 226344