ماده ۱۱۴۲ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
[[صلاحیت دادگاههای ایران در طلاق ایرانیان مقیم خارج از کشور]] | |||
* [[صلاحیت دادگاههای ایران در طلاق ایرانیان مقیم خارج از کشور]] | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۴
ماده ۱۱۴۲ قانون مدنی: طلاق زنی که با وجود اقتضای سن عادت زنانگی نمیشود وقتی صحیح است که از تاریخ آخرین نزدیکی با زن سه ماه گذشته باشد.
توضیح واژگان
«عادت زنانگی» یا «حیض» که در ماده ۱۱۴۲ قانون مدنی مورد اشاره قرار گرفته است، خونی است مشکی یا قرمز مایل به مشکی و گرم که با احساس سوزش، از سمت چپ فرج زن، خارج میگردد.[۱]
«نزدیکی» نیز به معنای واردشدن آلت تناسلی مرد در آلت تناسلی زن می باشد.[۲]
فلسفه و مبانی نظری ماده
همانگونه که در ماده ۱۱۴۲ قانون مدنی پیش بینی شده است، طلاق زنی که با وجود اقتضای سن، عادت زنانگی نمیشود؛ وقتی صحیح است که از تاریخ آخرین نزدیکی با زن، سه ماه گذشته باشد؛ زیرا در چنین زنانی، احتمال بارداری وجود دارد.[۳]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
طلاق زنی که با وجود اقتضای سن، عادت زنانگی نمیشود؛ وقتی صحیح است که از تاریخ آخرین نزدیکی با زن، سه ماه گذشته باشد؛ مشروط بر آنکه مسترابه بودن زن، معلوم و محرز باشد؛ لذا به تأخیر افتادن عادت ماهانه برای اولین بار، یا به دلیل بیماری موقت، یا مسافرت را نمیتوان دلیل بر مسترابه بودن دانست.[۴]
طلاق زوجه مسترابه، در طهر مواقعه صحیح است،[۵] و این طلاق، استثنایی بر لزوم وقوع طلاق در طهر غیرمواقعه است،[۶] البته چنانچه مسترابه، پس از گذشت سه ماه از دخول شوهر با او، خون ببیند؛ طلاق او، پس از انقضای ایام حیض، صحیح است.[۷]
گفتنی است طلاق زنی که با وجود اقتضای سن، عادت زنانگی نمیشود؛ وقتی صحیح است که از تاریخ آخرین نزدیکی با زن، سه ماه گذشته باشد؛ مگر اینکه مسترابه بودن او، به دلیل رضاع باشد.[۸]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
طلاق در طهر مواقعه جایز نیست.[۹]
زنی که بهطور کلی، حیض نبیند؛ در حکم مسترابه است.[۱۰]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 327244
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد نهم) (انحلال نکاح، حجر و قیمومت، طلاق و اقسام آن، موارد فسخ نکاح، وضع فرزندان، نفقه، عده). چاپ 1. پایدار، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5247896
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 211740
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد پنجم) (طلاق، متعه، اولاد، خانواده، انفاق، حجر و قیمومت). چاپ 11. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 251264
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده). چاپ 4. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 143720
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده). چاپ 4. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 143716
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده). چاپ 4. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 143792
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد سوم) (عده). چاپ 1. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4481208
- ↑ یداله بازگیر. قانون مدنی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (جلد دوم) (حقوق خانواده). چاپ 3. فردوسی، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 191852
- ↑ آیت اله سیدروح اله خمینی. ره توشه قضایی (بیش از یک هزار استفتاء قضایی از محضر حضرت امام خمینی (ره)). چاپ 1. قضا، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 32984