ماده ۱۰۳۲ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۰۳۲ قانون مدنی''': قرابت نسبی به ترتیب طبقات ذیل است: | '''ماده ۱۰۳۲ قانون مدنی''': [[قرابت نسبی]] به ترتیب [[طبقات ارث|طبقات]] ذیل است: | ||
طبقه اول- پدر و مادر و اولاد و اولاد | طبقه اول - پدر و مادر و [[ولد|اولاد]] و اولاد اولاد. | ||
طبقه دوم ـ اجداد و برادر و خواهر و اولاد | طبقه دوم ـ [[جد|اجداد]] و برادر و خواهر و اولاد آنها. | ||
طبقه سوم ـ اعمام و عمات و اخوال و خالات و اولاد آنها. | طبقه سوم ـ [[عم|اعمام]] و عمات و [[خال|اخوال]] و خالات و اولاد آنها. | ||
در هر طبقه، درجات قرب و بعد قرابت نسبی به عدهٔ نسل‌ها در آن طبقه معین می‌گردد؛ مثلاً در طبقهٔ اول، قرابت پدر و مادر با اولاد در درجهٔ اول و نسبت با اولاد اولاد در درجهٔ دوم خواهد بود و هکذا در طبقهٔ دوم قرابت برادر و خواهر و جد و جده در درجهٔ اول از طبقهٔ دوم و اولاد برادر و خواهر و جد پدر در درجهٔ دوم از طبقهٔ دوم خواهد بود و در طبقهٔ سوم قرابت عمو و دایی و عمه و خاله در درجهٔ اول از طبقهٔ سوم و درجهٔ اولاد آنها در درجهٔ دوم از آن طبقه است. | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۰۳۱ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۰۳۳ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
«نسب» یعنی رابطه شرعی و قانونی هر [[شخص]] با اشخاص به وجود آورنده او.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حضانت و نفقه زوجه|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=مادر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1350276|صفحه=|نام۱=اکرم|نام خانوادگی۱=پوررنگ نیا|چاپ=1}}</ref> | |||
«جد» یعنی پدرِ پدر و پدرِ مادر و هر چه بالاتر رود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=117764|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | |||
«ولد» در لغت یعنی فرزند بلاواسطه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره حقوق مدنی (جلد اول) (ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=198244|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=5}}</ref> | |||
== | == مطالعات تطبیقی == | ||
در حقوق فرانسه، سوئیس و آلمان، قرابت به دو دسته [[قرابت مستقیم|قرابت در خط مستقیم]]، و [[قرابت در خط اطراف]]، تقسیم می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=406884|صفحه=|نام۱=|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
قرابت نسبی به دو نوع قابل تقسیم است: نوع اول، قرابت مستقیم | قرابت نسبی به دو نوع قابل تقسیم است: نوع اول، قرابت مستقیم می‌باشد که در آن، اشخاصی که از نسل یکدیگر هستند؛ به هم وصل می‌گردند؛ مانند رابطه پدر و فرزند با هم، نوع دوم، قرابت در خط اطراف است که به موجب آن، کسانی که همگی از سلاله یک شخص هستند یا به عبارتی، جامع نسب دارند؛ به یکدیگر متصل می‌شوند؛ مانند رابطه دو خواهر با هم که جامع نسب آنها، مادرشان است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1062352|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=عدل|چاپ=1}}</ref> نسب را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود: اول آنکه کسی، ولو با واسطه، موجب [[ولادت|تولد]] شخص دیگری گردد؛ مانند رابطه نسبی فرزند با جد خود، و دوم آنکه دو شخص به موجب تولد از شخص ثالث، باهم رابطه خویشی پیدا نمایند؛ نظیر رابطه خواهر و برادر با پدر یا جد خود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیات الاحکام (حقوقی و جزایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2329880|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> | ||
[[خویشاوندی طولی]] که در آن، شخصی، از دیگری تولد یافته‌است را می‌توان به خویشاوندی طولی صعودی و نزولی تقسیم نمود، خویشاوندی طولی صعودی نظیر قرابت پدر با فرزندان یا نوه‌های خود، و قرابت نزولی مانند خویشاوندی فرزند با پدر و پدربزرگ خویش.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ارث|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=156336|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=شهیدی|چاپ=8}}</ref> | |||
در طبقه سوم، عمو و عمه و دایی و خاله، جزء درجه اول می‌باشند و فرزندان آنان، در درجه دوم قرارگرفته؛ و به همین ترتیب، با وجود نسل‌های بعدی، یک درجه به خویشان شخص، در همان طبقه، افزوده می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ارث|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=156408|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=شهیدی|چاپ=8}}</ref> | |||
قانونگذار در این ماده، تصریح به لفظ «اولاد اولاد» نموده‌است، چرا که کلمه «اولاد» به تنهایی نمی‌توانست دلالت بر نوادگان نیز نماید و به کاربردن لفظ «اولاد» برای نوه‌ها، [[استعمال مجازی|استعمالی مجازی]] محسوب می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره حقوق مدنی (جلد اول) (ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=198244|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=5}}</ref> | |||
گفتنی است فقط [[نسب مشروع]]، موجب ایجاد [[قرابت]] می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=11612|صفحه=|نام۱=سیدحسین|نام خانوادگی۱=صفایی|چاپ=11}}</ref> | |||
== مطالعات فقهی == | |||
=== مستندات فقهی === | |||
[[آیه ۵۴ سوره فرقان]]: «وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا وَکَانَ رَبُّکَ قَدِیرًا»، دلالت بر وجود قرابت نسبی دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تبیان حقوق پژوهش نامه قرآنی حقوق (جلد دوم) (حقوق خصوصی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1498236|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم‌زاده|نام۲=حسن|نام خانوادگی۲=ره پیک|چاپ=1}}</ref> | |||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
مضمون این ماده، در باب ارث هم وجود دارد؛ و تکرار آن در کتاب ششم، بیهوده | مضمون این ماده، در باب [[ارث]] هم وجود دارد؛ و تکرار آن در کتاب ششم، بیهوده می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه محشای قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1716012|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=3}}</ref> | ||
== | == مصادیق و نمونه‌ها == | ||
* قرابت بین پدر و پسر، جد و نواده، برادران و پسرعموها با هم، نسبی می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1062352|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=عدل|چاپ=1}}</ref> | |||
قرابت بین پدر و پسر، جد و نواده، برادران و پسرعموها با هم، نسبی | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون مدنی}} | {{مواد قانون مدنی}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۱
ماده ۱۰۳۲ قانون مدنی: قرابت نسبی به ترتیب طبقات ذیل است:
طبقه اول - پدر و مادر و اولاد و اولاد اولاد.
طبقه دوم ـ اجداد و برادر و خواهر و اولاد آنها.
طبقه سوم ـ اعمام و عمات و اخوال و خالات و اولاد آنها.
در هر طبقه، درجات قرب و بعد قرابت نسبی به عدهٔ نسل‌ها در آن طبقه معین می‌گردد؛ مثلاً در طبقهٔ اول، قرابت پدر و مادر با اولاد در درجهٔ اول و نسبت با اولاد اولاد در درجهٔ دوم خواهد بود و هکذا در طبقهٔ دوم قرابت برادر و خواهر و جد و جده در درجهٔ اول از طبقهٔ دوم و اولاد برادر و خواهر و جد پدر در درجهٔ دوم از طبقهٔ دوم خواهد بود و در طبقهٔ سوم قرابت عمو و دایی و عمه و خاله در درجهٔ اول از طبقهٔ سوم و درجهٔ اولاد آنها در درجهٔ دوم از آن طبقه است.
توضیح واژگان
«نسب» یعنی رابطه شرعی و قانونی هر شخص با اشخاص به وجود آورنده او.[۱]
«جد» یعنی پدرِ پدر و پدرِ مادر و هر چه بالاتر رود.[۲]
«ولد» در لغت یعنی فرزند بلاواسطه.[۳]
مطالعات تطبیقی
در حقوق فرانسه، سوئیس و آلمان، قرابت به دو دسته قرابت در خط مستقیم، و قرابت در خط اطراف، تقسیم می‌گردد.[۴]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
قرابت نسبی به دو نوع قابل تقسیم است: نوع اول، قرابت مستقیم می‌باشد که در آن، اشخاصی که از نسل یکدیگر هستند؛ به هم وصل می‌گردند؛ مانند رابطه پدر و فرزند با هم، نوع دوم، قرابت در خط اطراف است که به موجب آن، کسانی که همگی از سلاله یک شخص هستند یا به عبارتی، جامع نسب دارند؛ به یکدیگر متصل می‌شوند؛ مانند رابطه دو خواهر با هم که جامع نسب آنها، مادرشان است.[۵] نسب را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود: اول آنکه کسی، ولو با واسطه، موجب تولد شخص دیگری گردد؛ مانند رابطه نسبی فرزند با جد خود، و دوم آنکه دو شخص به موجب تولد از شخص ثالث، باهم رابطه خویشی پیدا نمایند؛ نظیر رابطه خواهر و برادر با پدر یا جد خود.[۶]
خویشاوندی طولی که در آن، شخصی، از دیگری تولد یافته‌است را می‌توان به خویشاوندی طولی صعودی و نزولی تقسیم نمود، خویشاوندی طولی صعودی نظیر قرابت پدر با فرزندان یا نوه‌های خود، و قرابت نزولی مانند خویشاوندی فرزند با پدر و پدربزرگ خویش.[۷]
در طبقه سوم، عمو و عمه و دایی و خاله، جزء درجه اول می‌باشند و فرزندان آنان، در درجه دوم قرارگرفته؛ و به همین ترتیب، با وجود نسل‌های بعدی، یک درجه به خویشان شخص، در همان طبقه، افزوده می‌گردد.[۸]
قانونگذار در این ماده، تصریح به لفظ «اولاد اولاد» نموده‌است، چرا که کلمه «اولاد» به تنهایی نمی‌توانست دلالت بر نوادگان نیز نماید و به کاربردن لفظ «اولاد» برای نوه‌ها، استعمالی مجازی محسوب می‌گردد.[۹]
گفتنی است فقط نسب مشروع، موجب ایجاد قرابت می‌شود.[۱۰]
مطالعات فقهی
مستندات فقهی
آیه ۵۴ سوره فرقان: «وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا وَکَانَ رَبُّکَ قَدِیرًا»، دلالت بر وجود قرابت نسبی دارد.[۱۱]
انتقادات
مضمون این ماده، در باب ارث هم وجود دارد؛ و تکرار آن در کتاب ششم، بیهوده می‌باشد.[۱۲]
مصادیق و نمونه‌ها
- قرابت بین پدر و پسر، جد و نواده، برادران و پسرعموها با هم، نسبی می‌باشد.[۱۳]
منابع
- ↑ اکرم پوررنگ نیا. حضانت و نفقه زوجه. چاپ 1. مادر، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1350276
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 117764
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره حقوق مدنی (جلد اول) (ارث). چاپ 5. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 198244
- ↑ حقوق مدنی. چاپ 1. طه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 406884
- ↑ منصور عدل. حقوق مدنی. چاپ 1. خرسندی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1062352
- ↑ ابوالقاسم گرجی. آیات الاحکام (حقوقی و جزایی). چاپ 2. میزان، 1383. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2329880
- ↑ مهدی شهیدی. ارث. چاپ 8. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 156336
- ↑ مهدی شهیدی. ارث. چاپ 8. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 156408
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره حقوق مدنی (جلد اول) (ارث). چاپ 5. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 198244
- ↑ سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال). چاپ 11. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 11612
- ↑ سیدمرتضی قاسم‌زاده و حسن ره پیک. تبیان حقوق پژوهش نامه قرآنی حقوق (جلد دوم) (حقوق خصوصی). چاپ 1. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1498236
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1716012
- ↑ منصور عدل. حقوق مدنی. چاپ 1. خرسندی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1062352