ماده ۹۳۶ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «با وجود اعمام یا اخوال، اولاد آن‌ها ارث نمی‌برند مگر در صورت انحصار وارث به...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
با وجود اعمام یا اخوال، اولاد آن‌ها ارث نمی‌برند مگر در صورت انحصار وارث به یک پسرعموی ابوینی با یک عموی ابی تنها که فقط در این صورت پسرعمو، عمو را از ارث محروم می‌کند. لیکن اگر با پسرعموی ابوینی خال یا خاله باشد یا اعمام متعدد باشند ولو ابی تنها، پسرعمو ارث نمی‌برد.
'''ماده ۹۳۶ قانون مدنی''': با وجود [[عم|اعمام]] یا [[خال|اخوال]]، [[ولد|اولاد]] آن‌ها [[ارث]] نمی‌برند مگر در صورت انحصار [[وارث]] به یک پسرعموی ابوینی با یک عموی ابی تنها که فقط در این صورت پسرعمو، عمو را از ارث محروم می‌کند، لیکن اگر با پسرعموی ابوینی خال یا خاله باشد یا اعمام متعدد باشند ولو ابی تنها، پسرعمو ارث نمی‌برد.
* {{زیتونی|[[ماده ۹۳۵ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۹۳۷ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
 
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۸۸۸ قانون مدنی]]


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
خال یعنی دایی یا برادر مادر متوفی.(104799) (20151) 
«خال»، یعنی دایی یا برادرِ مادر متوفی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=419252|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=80660|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
اگر متوفی دارای یک عمو و عمه ابی، دو دایی و یک پسرعموی ابوینی باشد؛ دراینصورت، با وجود اقربای متعدد در درجه نزدیکتر به متوفی، پسرعموی ابوینی ارث نمی برد.(38528) و اگر به غیر از عموی ابی و پسرعموی ابوینی متوفی، اشخاص دیگری نظیر پسرعمه میت هم، زنده باشند؛ دراینصورت پسرعموی ابوینی و پسرعمه متوفی، از ارث نصیبی نمی برند.(265674) و چنانچه ورثه متوفی، منحصر به یک پسرعموی ابوینی و یک عموی ابی باشد؛ و پسرعموی ابوینی به گمان اینکه عموی وی، در ارث بری بر او مقدم است؛ اقرار به وجود حق برای عموی ابی نماید؛ چنین اقراری به دلیل فساد سبب، معتبر نمی باشد.(409895)
اگر متوفی دارای یک عمو و عمه ابی، دو دایی و یک پسرعموی ابوینی باشد؛ در این صورت، با وجود [[اقربا]]<nowiki/>ی متعدد در [[درجات ارث|درجه]] نزدیکتر به متوفی، پسرعموی ابوینی ارث نمی‌برد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ارث|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=154168|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=شهیدی|چاپ=8}}</ref> و اگر به غیر از عموی ابی و پسرعموی ابوینی متوفی، اشخاص دیگری نظیر پسرعمه میت هم، زنده باشند؛ در این صورت پسرعموی ابوینی و پسرعمه متوفی، از ارث نصیبی نمی‌برند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1062752|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=عدل|چاپ=1}}</ref>
 
گفتنی است در صورتی که عمو و عمه و دایی و خاله متوفی، در قید حیات نباشند؛ فرزندان آنها به [[وراثت به قائم مقامی|قائم مقامی]] از پدر یا مادرشان، از میت ارث می‌برند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=رهام|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3575000|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=بروجردی عبده|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توضیحی ==
چنانچه ورثه متوفی، منحصر به یک پسرعموی ابوینی و یک عموی ابی باشد؛ و پسرعموی ابوینی به گمان اینکه عموی وی، در ارث بری بر او مقدم است؛ [[اقرار]] به وجود [[حق]] برای عموی ابی نماید؛ چنین اقراری به دلیل فساد [[سبب]]، معتبر نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1639636|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref>
 
== مطالعات فقهی ==
 
=== مستندات فقهی ===
بنا بر [[اجماع]]، هرگاه وراث میت، منحصر به عموی ابی و پسرعموی ابوینی باشند؛ در این صورت پسر عموی ابوینی، عموی خود را، از ارث محروم می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ارث |ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=381608|صفحه=|نام۱=آیت اله خلیل|نام خانوادگی۱=قبله ای خویی|چاپ=2}}</ref>


درصورتیکه عمو و عمه و دایی و خاله متوفی، در قید حیات نباشند؛ فرزندان آنها به قائم مقامی از پدر یا مادرشان، از میت ارث می برند.(893736)
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{مواد قانون مدنی}}


== مستندات فقهی ==
[[رده:مواد قانون مدنی]]
بنابر اجماع، هرگاه وراث میت، منحصر به عموی ابی و پسرعموی ابوینی باشند؛ دراینصورت پسر عموی ابوینی، عموی خود را، از ارث محروم می نماید.(95388)
[[رده:اموال]]
[[رده:وصیت و ارث]]
[[رده:ارث]]
[[رده:سهم الارث طبقات مختلف وراث]]
[[رده:سهم الارث وراث طبقه سوم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۳۲

ماده ۹۳۶ قانون مدنی: با وجود اعمام یا اخوال، اولاد آن‌ها ارث نمی‌برند مگر در صورت انحصار وارث به یک پسرعموی ابوینی با یک عموی ابی تنها که فقط در این صورت پسرعمو، عمو را از ارث محروم می‌کند، لیکن اگر با پسرعموی ابوینی خال یا خاله باشد یا اعمام متعدد باشند ولو ابی تنها، پسرعمو ارث نمی‌برد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

«خال»، یعنی دایی یا برادرِ مادر متوفی.[۱][۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اگر متوفی دارای یک عمو و عمه ابی، دو دایی و یک پسرعموی ابوینی باشد؛ در این صورت، با وجود اقربای متعدد در درجه نزدیکتر به متوفی، پسرعموی ابوینی ارث نمی‌برد،[۳] و اگر به غیر از عموی ابی و پسرعموی ابوینی متوفی، اشخاص دیگری نظیر پسرعمه میت هم، زنده باشند؛ در این صورت پسرعموی ابوینی و پسرعمه متوفی، از ارث نصیبی نمی‌برند.[۴]

گفتنی است در صورتی که عمو و عمه و دایی و خاله متوفی، در قید حیات نباشند؛ فرزندان آنها به قائم مقامی از پدر یا مادرشان، از میت ارث می‌برند.[۵]

نکات توضیحی

چنانچه ورثه متوفی، منحصر به یک پسرعموی ابوینی و یک عموی ابی باشد؛ و پسرعموی ابوینی به گمان اینکه عموی وی، در ارث بری بر او مقدم است؛ اقرار به وجود حق برای عموی ابی نماید؛ چنین اقراری به دلیل فساد سبب، معتبر نمی‌باشد.[۶]

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

بنا بر اجماع، هرگاه وراث میت، منحصر به عموی ابی و پسرعموی ابوینی باشند؛ در این صورت پسر عموی ابوینی، عموی خود را، از ارث محروم می‌نماید.[۷]

منابع

  1. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد دوم). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 419252
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80660
  3. مهدی شهیدی. ارث. چاپ 8. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 154168
  4. منصور عدل. حقوق مدنی. چاپ 1. خرسندی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1062752
  5. محمد بروجردی عبده. کلیات حقوق اسلامی. چاپ 1. رهام، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3575000
  6. عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1639636
  7. آیت اله خلیل قبله ای خویی. ارث. چاپ 2. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 381608