ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۷: خط ۷:


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
ابتلای مرد به یکی از بیماری‌های مقاربتی، مانعی [[مشروع]]، جهت خودداری زوجه از نزدیکی با شوهر، محسوب می‌گردد،<ref>سیدعلی شایگان.{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=407920|صفحه=|نام۱=|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> البته اگر وسایل و تجهیزاتی، اختراع گردد تا از سرایت بیماری‌های مسری به زوجه جلوگیری نماید؛ دیگر زن نمی‌تواند به بهانه ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، از نزدیکی با او امتناع نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فسخ نکاح در حقوق ایران و نحوه اقامه دعاوی مربوط|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4623808|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=1}}</ref>
ابتلای مرد به یکی از بیماری‌های مقاربتی، مانعی [[مشروع]]، جهت خودداری زوجه از نزدیکی با شوهر، محسوب می‌گردد،<ref>سیدعلی شایگان.{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=407920|صفحه=|نام۱=|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> بنابراین حتی اگر زوجه، حین انعقاد نکاح نیز، نسبت به ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، آگاه باشد؛ حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید و امتناع به علت مزبور، مانع حق نفقه نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=211532|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref>


حتی اگر زوجه، حین انعقاد نکاح نیز، نسبت به ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، آگاه باشد؛ حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید و امتناع به علت مزبور، مانع حق نفقه نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=211532|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref>
== نکات توضیحی ==
 
چنانچه وسایل و تجهیزاتی اختراع گردد تا از سرایت بیماری‌های مسری به زوجه جلوگیری نماید؛ دیگر زن نمی‌تواند به بهانه ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، از نزدیکی با او امتناع نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فسخ نکاح در حقوق ایران و نحوه اقامه دعاوی مربوط|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4623808|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=1}}</ref>
لازم به ذکر است که زن [[نشوز|ناشزه]]، که مستحق نفقه نیست، [[حق تعیین مسکن توسط زوجه|حق مسکن]] هم ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اساس در قوانین مدنی (المدونه)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1443604|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>


== انتقادات ==
== انتقادات ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۵

ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی: هرگاه شوهر بعد از عقد مبتلا به یکی از امراض مقاربتی گردد زن حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید و امتناع به علت مزبور مانع حق نفقه نخواهد بود.

توضیح واژگان

منظور از «نزدیکی» در ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی، واردشدن آلت تناسلی مرد در آلت تناسلی زن می باشد.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ابتلای مرد به یکی از بیماری‌های مقاربتی، مانعی مشروع، جهت خودداری زوجه از نزدیکی با شوهر، محسوب می‌گردد،[۲] بنابراین حتی اگر زوجه، حین انعقاد نکاح نیز، نسبت به ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، آگاه باشد؛ حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید و امتناع به علت مزبور، مانع حق نفقه نخواهد بود.[۳]

نکات توضیحی

چنانچه وسایل و تجهیزاتی اختراع گردد تا از سرایت بیماری‌های مسری به زوجه جلوگیری نماید؛ دیگر زن نمی‌تواند به بهانه ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، از نزدیکی با او امتناع نماید.[۴]

انتقادات

عدم امکان فسخ نکاح به دلیل ابتلای شوهر به امراض مقاربتی، از موارد نقص ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی محسوب می‌گردد،[۵] و با توجه به اینکه ابتلای زوج به یکی از امراض مقاربتی، از موجبات فسخ نکاح محسوب نمی‌گردد؛ شایسته بود که مفاد این ماده، در کنار مواد مربوط به نفقه بیان می‌گردید.[۶]

مصادیق و نمونه‌ها

  • هرگاه شوهر بعد از عقد، مبتلا به ایدز گردد؛ زن حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید و امتناع به علت مزبور، مانع حق نفقه نخواهد بود.[۷][۸]

مقالات مرتبط

منابع

  1. سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد نهم) (انحلال نکاح، حجر و قیمومت، طلاق و اقسام آن، موارد فسخ نکاح، وضع فرزندان، نفقه، عده). چاپ 1. پایدار، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5247896
  2. سیدعلی شایگان. حقوق مدنی. چاپ 1. طه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 407920
  3. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 211532
  4. علیرضا حسنی. فسخ نکاح در حقوق ایران و نحوه اقامه دعاوی مربوط. چاپ 1. فکرسازان، 1383.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4623808
  5. فصلنامه شورای فرهنگی و اجتماعی زنان شماره 51 بهار 1390. شورای فرهنگی و اجتماعی زنان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 307160
  6. سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد نهم) (انحلال نکاح، حجر و قیمومت، طلاق و اقسام آن، موارد فسخ نکاح، وضع فرزندان، نفقه، عده). چاپ 1. پایدار، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5229324
  7. مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور حقوقی (جلد پنجم). چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 22476
  8. ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 101640