ماده ۱۲۶ قانون مدنی

ماده ۱۲۶ قانون مدنی: صاحب اتاق تحتانی نسبت به دیوارهای اتاق و صاحب فوقانی نسبت به دیوارهای غرفه بالاختصاص و هر دو نسبت به سقف مابین اتاق و غرفه بالاشتراک متصرف شناخته می‌شوند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

به هر نوع عمل حقوقی یا مادی، که سبب تغییر و تحول در چیزی گردد، تصرف گویند.

پیشینه

به موجب ماده ۸۵۶ قانون مدنی مصر، صاحبان طبقات ساختمان، نسبت به زمین و قسمت‌هایی از ملک که برای استیفای مشترک درنظرگرفته شده‌است؛ نظیر پایه‌ها، دیوارهایی اصلی، درهای ورودی، حیاط‌ها و سقف‌ها و …، مالکیت مشترک دارند و همچنین به موجب ماده یادشده، قسمت‌های مشاع ساختمان، قابل تقسیم نبوده و هر مالکی نسبت به ارزش سهم خود، در مشاعات نیز سهم داشته و حق فروش سهم خود از مشاعات را به‌طور مستقل ندارد.

دیوارهایی که دو واحد را از یکدیگر جدا می‌نماید؛ بین صاحبان آن دو ملک، مشترک است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در طبقات هر ساختمان، هم قسمت‌های اختصاصی وجود دارد و هم قسمت‌های مشترک. مالکیت مشترک، نسبت به کف و سقف‌های اینگونه املاک، برقرار است. ملکیت قسمت‌هایی از ملک، که به‌طور مشترک، مورد استفاده مالکین قرار می‌گیرد؛ متعلق به همه آنان است؛ مگر اینکه خلاف این امر محرز گردد و تصرف در سقف طبقه تحتانی و کف طبقه فوقانی املاک مشترک، منجر به محدود شدن حقوق شریک دیگر می‌گردد. منظور از تصرف در این ماده، نحوه اعمال حق مالکیت، نسبت به قسمت‌های اختصاصی و مشترک برخی بناها است. به عبارت دیگر منظور از تصرف، تصرف مالکانه و تبیین حصه هر یک از مالکان، نسبت به بخش‌های اختصاصی و مشترک املاک است.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مبنای وضع این ماده، نظر مشهور فقها است.

انتقادات

قانونگذار در این ماده، درصدد شرح اماره مالکیت مالکین طبقات می‌باشد که البته مطلب را به صورت ناقص بیان نموده‌است که البته نقص مزبور، در مواد ۱ و ۲ قانون تملک آپارتمان‌ها برطرف گردیده‌است.