ماده ۷۹۰ قانون مدنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۷۹۰ قانون مدنی: بعد از برائت ذمه مدیون، رهن در ید مرتهن امانت است لیکن اگر با وجود مطالبه، آن را رد ننماید ضامن آن خواهد بود اگر چه تقصیر نکرده باشد.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
اگر راهن، دین خود را به مرتهن پرداخت نموده؛ اما هنوز عین مرهونه را از وی مطالبه نکرده باشد؛ دراینصورت مال مزبور، در ید مرتهن امانت مالکی خواهد بود. و وقتی موظف به تسلیم است که مالک آن، مال خویش را مطالبه نماید. و درصورت مطالبه راهن، و امتناع مرتهن از رد عین مرهونه به صاحب آن، وی در حکم غاصب بوده؛ و حتی بدون تعدی و تفریط هم ضامن است. تسلیم، به رفع مانع، جهت سلطه مالک بر مال خویش صدق نموده؛ و نیازی نیست که مال مرهونه، به دست راهن برسد.[۱]
سوابق فقهی
اگر مرتهن، ذمه راهن را ابرا نماید؛ بر وی واجب است که این موضوع را، به اطلاع راهن رسانیده؛ یا عین مرهونه را به وی تسلیم نماید.[۲]
منابع
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 205080
- ↑ عباس زراعت. فقه استدلالی (عقود معین) (شرح کامل کتاب الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2226772