ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی

ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی: هرگاه یکی از متعاقدین یا هر دو لال باشند عقد به اشاره از طرف لال نیز واقع می‌شود مشروط بر این که به‌طور وضوح حاکی از انشای عقد باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۰۶۵ قانون مدنی
• ماده ۱۰۶۷ قانون مدنی
• ماده ۱۰۶۲ قانون مدنی

توضیح واژگان

«متعاقدین» در ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی، به معنای طرفین عقد می‌باشد.

نکات تفسیری دکترین

اشارات ناشنوا، اعتبار لفظ را دارد. اشاره، مشتمل بر نوشته هم می‌باشد، و شخص ناشنوا، علاوه بر اشاره، با کتابت نیز، می‌تواند انشای نکاح نماید.

اشاره لال، در صورتی پذیرفته‌است که وی، قادر به کتابت نباشد، شخصی که به وکالت از شخص لال، اقدام به اجرای صیغه نکاح می‌نماید؛ باید مطمئن باشد که اشارات موکل او، صراحت در اعلام رضایت نسبت به نکاح داشته‌ است.

نکات توضیحی

مفاد ماده ۱۰۶۶ قانون مدنی، استثنایی است بر ماده ۱۰۶۲ همین قانون، که در موارد ضروری، انشای نکاح، با وسیله ای غیر از لفظ را صحیح دانسته‌ است.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

• یکی از محکم‌ترین قراینی که دلالت بر قصد شخص ناشنوا می‌نماید، کتابت است.

مذاکرات تصویب

یکی از نمایندگان مجلس، معتقد بود که اشاره لال را باید در صورتی نافذ دانست که وی، دارای قائم مقام قانونی نباشد؛ وزیر عدلیه، این پیشنهاد را برخلاف شرع و عرف جامعه دانست.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. قرارداد ازدواج یا معامله در صورت لال بودن یکی یا هر دو طرف می‌تواند از طریق اشاره انجام شود.
2. اشاره باید به‌صورت واضح و گویا باشد تا نشان‌دهنده نیت و انشای عقد باشد.
3. وضوح در اشاره‌ها برای اعتبار قرارداد ضروری است.
4. انشای عقد به وسیله اشاره نباید مبهم یا غیرشفاف باشد.