ماده ۱۲۰۰ قانون مدنی

ماده ۱۲۰۰ قانون مدنی: نفقهٔ ابوین با رعایت الاقرب‌فالاقرب به عهدهٔ اولاد و اولاد اولاد است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۱۹۹ قانون مدنی
• ماده ۱۲۰۱ قانون مدنی

توضیح واژگان

«نفقه» در ماده ۱۲۰۰ قانون مدنی، به معنای تأمین مخارج لازم برای بقای نظام خانواده است.

فلسفه و مبانی نظری

انفاق والدین، وظیفه ای است که فرزندان، در برابر زحمت‌های ایشان در دوران کودکی خویش بر عهده دارند.

نکات تفسیری دکترین

با توجه به مفاد ماده ۱۲۰۰ قانون مدنی، طفل متمول، ملزم به پرداخت نفقه ابوین فقیر خود است، در این رابطه، عامل نفسانی وجود ندارد، همچنین اگر شخص واجب النفقه و پسر او، فقیر بوده؛ اما نوه این شخص، توانایی پرداخت نفقه پدر و جد خود را داشته باشد؛ در این صورت ملزم به انفاق پدر و پدربزرگ خود است؛ و در فرض استنکاف از انفاق آنان، توسط مقامات قضایی، ملزم به تأدیه نفقه مزبور خواهد بود.

برای ثبوت نفقه، وجود قرابت نسبی عمودی صعودی یا نزولی، بین منفق و منفقٌ علیه، به همراه سایر شرایط انفاق، شرط است، بنابراین رابطه انفاق، بین اقربای رضاعی جاری نیست.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

• با حصول شرایطی، ابوین و فرزندان، مکلف به انفاق یکدیگر هستند.

• انفاق پدر و مادر، هر چه بالا روند؛ و انفاق اولاد، هر چه پایین روند؛ با حصول شرایطی واجب است؛ خواه مذکر باشند یا مؤنث، بالغ باشند یا نابالغ، مسلم باشند یا کافر، و انفاق اقاربی که در خط اطراف قرار دارند؛ واجب نبوده؛ و مستحب است؛ به خصوص اگر آنها وارث منفق باشند.

• اسباب انفاق، زوجیت است و قرابت بعضیه، منظور از قرابت بعضیه، این است که یکی از منفق یا مستحق نفقه، جزئی از یکدیگر باشند؛ مانند فرزند که جزئی از پدر است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. نفقهٔ والدین بر عهدهٔ فرزندان و نوادگان است.
2. ترتیب پرداخت نفقه براساس نزدیک‌ترین خویشاوند (الاقرب فالاقرب) تعیین می‌شود.
3. مسئولیت فرزندان نسبت به پرداخت نفقهٔ والدین اولویت دارد.
4. در صورت عدم وجود فرزند، مسئولیت به نوادگان منتقل می‌شود.
5. مفهوم نفقه شامل نیازهای اساسی والدین می‌شود.
6. قانون بر ترتیبی مقرر شده که نزدیک‌ترین خویشاوند ابتدا مسئولیت دارد.

رویه های قضایی

• به نظر کمیسیون نشست‌های قضایی، به مناسبت نشست قضات دادگستری بوشهر، نفقه ابوینی که واجب النفقه باشند، به نحو مساوی، بر عهده اولادی است که از تمکن مالی، جهت تأدیه نفقه پدر و مادر خود برخوردار هستند.

مصادیق و نمونه ها

• اگر دو پسر، ملزم به انفاق مادر واجب النفقه خود باشند؛ هر یک از آنان، به اندازه توانایی خود، باید نفقه بپردازد؛ مگر اینکه توان مالی یک از آنان، بسیار کم باشد که در این صورت، فرزند دیگر باید جبران کمبود ناشی از عدم استطاعت برادر خود را بنماید.

مقالات مرتبط

• مفهوم و مبانی قاعده خرق حجاب شخصیت حقوقی و پیامدهای آن در حقوق انگلستان و ایران
• بررسی تطبیقی ماهیت حقوقی و شرایط استحقاق نفقه اقارب در حقوق ایران و انگلستان