ماده ۱۰۶۳ قانون مدنی

ماده ۱۰۶۳ قانون مدنی: ایجاب و قبول ممکن است از طرف خود مرد و زن صادر شود یا از طرف اشخاصی که قانوناً حق عقد دارند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

عاقد یعنی طرف عقد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

نیازی به اجرای صیغه نکاح، توسط شخصی غیر از طرفین نمی باشد؛ اما مرسوم است که یک شخص، صیغه را از طرف زن و مرد، جاری می نماید.

ممکن است یکی از طرفین نکاح، مباشرتاً، و دیگری با دخالت وکیل، صیغه نکاح را، جاری نماید.

درمواردی ولی قانونی یکی از زوجین، صیغه نکاح را جاری می نماید؛ تا زمان بلوغ مولی علیه او؛ ولی قهری، طرف قرارداد محسوب می گردد؛ ولی در اجرای صیغه توسط وکیل، وی پس از جاری نمودن صیغه، نقش و تعهدی نخواهدداشت. صیغه نکاح، به مباشرت، و یا به ولایت، و یا به وکالت، جاری می گردد. این ماده، دلالتی بر اجرای صیغه نکاح توسط وکیل، ندارد.

حتی در مواردی که طرفین، ناشنوا باشند؛ نیازی به اجرای صیغه توسط وکیل نبوده؛ و آنان می توانند با اشاره، نکاح را جاری نمایند.

سوابق فقهی

مرد می تواند زن را، برای اجرای صیغه نکاح، وکیل خود نماید، و درواقع زن، ایجاب را از سوی خود، و قبول را از جانب مرد، جاری نماید.

برای ازدواج، ایجاب و قبول از سوی طرفین و یا وکیل آنها، لازم بوده؛ و در نکاح صغیر، ولی شرعی انشای عقد می نماید.

ایجاب و قبول، ممکن است از طرف خود مرد و زن صادر شود؛ یا از طرف اشخاصی که قانوناً، حق عقد دارند.

مذاکرات تصویب

یکی از نمایندگان مجلس، معتقدبود که لازم است در این ماده، لزوم حضور شاهد نیز، درج گردد. لیکن وزیرعدلیه متذکر شد که حضور شاهد، در طلاق الزامی بوده؛ و نیازی به ذکر آن، در اجرای صیغه نکاح نیست.

رویه های قضایی

• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره اختلاف در میزان مهریه بین زوجین