ماده ۷۱۳ قانون مدنی
ماده ۷۱۳ قانون مدنی: اگر ضامن به مضمونله کمتر از دین داده باشد زیاده بر آنچه داده نمیتواند از مدیون مطالبه کند اگر چه دین را صلح به کمتر کرده باشد.
مطالعات تطبیقی
مشابه مفاد این ماده، ذیل ماده ۷۸۰ قانون مدنی مصر و ماده ۲۰۱۳ قانون مدنی فرانسه نیز بیان شدهاست.[۱][۲]
فلسفه و مبانی نظری ماده
فلسفه تأسیس عقد ضمان، کمک و احسان به مضمون عنه و مبتنی بر ارفاق میباشد، لذا ضامن فقط به میزان آنچه به مضمون له تادیه نموده، میتواند از مضمون عنه مطالبه نماید.[۳]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
تادیه دین توسط ضامن ضمن قرارداد صلح به کمتر (صلح به اقل) نیز مشمول همین امر بوده و وی نمیتواند بیش از آنچه پرداخته از مضمون عنه مطالبه کند.[۴]
نکات توضیحی
عده ای معتقدند که حکم مندرج در این ماده با اصل نقل ذمه به ذمه مخالفت دارد، چرا که اگر عقد ضمان، ذمه مضمون عنه را در مقابل مضمون له بری و ذمه ضامن را مشغول نماید، دیگر نباید بعد از وقوع ضمان ارتباطی بین دین اصلی و دین ضامن باقی باشد و ضامن باید بتواند در هر حال و حتی اگر به میزان کمتر به مضمون له داده باشد، تمام دین را از مضمون عنه مطالبه کند.[۵]
مطالعات فقهی
مستندات فقهی
امام صادق (ع) در مورد سؤال شخصی که پرسیده بود میزان استحقاق شخصی که مالی را کفالت می کند و سپس با طلبکار بر بخشی از آنچه کفالت کرده، صلح میکند، چگونه است؟ فرمودهاند: او تنها به همان مقداری حق دارد که بر آن صلح کردهاست.[۶][۷]
سوابق فقهی
در مورد رجوع ضامن به مضمون عنه گفتهاند که: «... فقط به مقداری که پرداخته به او رجوع میکند، پس اگر مضمون له با ضامن دین را به قسمتی از آن مصالحه کنند یا مضمون له، ضامن را از بعض آن ابراء نماید، به مقداری که به وسیله مصالحه و ابراء از ذمه اش ساقط شده رجوع نمیکند.»[۸]
مصادیق و نمونهها
- کسی از مدیون صد میلیارد ریال ضمانت کرده و بعداً طلبکار آن به نود میلیارد ریال صلح مینماید، در اینجا ضامن فقط میتواند نود میلیارد ریال از مضمون عنه مطالبه نماید.[۹][۱۰][۱۱]
منابع
- ↑ محمدعلی نوری. قانون مدنی مصر. چاپ 2. گنج دانش، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5331032
- ↑ مجله علمی انتقادی حقوقی کانون وکلا، سال هفتم شماره شش، شماره مسلسل 45، آذر و دیماه 1334. کانون وکلای دادگستری مرکز، 1334. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4846624
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …). چاپ 12. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1594476
- ↑ سیدمحمود کاشانی. حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان). چاپ 1. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 521092
- ↑ مجله علمی انتقادی حقوقی کانون وکلا، سال هفتم شماره شش، شماره مسلسل 45، آذر و دیماه 1334. کانون وکلای دادگستری مرکز، 1334. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4846624
- ↑ احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و محمدحسین (ترجمه) مهوری. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد بیست وسوم) (معاملات 1). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3759020
- ↑ آیت اله سیدمحمد موسوی بجنوردی. عقد ضمان. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 507016
- ↑ عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 51456
- ↑ صحبت اله سلطانیان. کارگاه آموزش حقوق (جلد سوم) شرکت-صلح-ضمان عقدی-ضمان قهری. چاپ 1. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2764512
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 204060
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …). چاپ 12. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1594480