ماده ۱۰۶۵ قانون مدنی

ماده ۱۰۶۵ قانون مدنی: توالی عرفی ایجاب و قبول شرط صحت عقد است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«ایجاب» در ماده ۱۰۶۵ قانون مدنی، به معنای ابراز تمایل برای انعقاد یک قرارداد مطابق شرایط معین می‌باشد. «قبول» نیز به معنای اعلام اراده مخاطب ایجاب است، برای انعقاد قراردادی که به او پیشنهاد شده است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

همان طور که در ماده ۱۰۶۵ قانون مدنی تصریح شده است، عرف باید دلالت بر ارتباط بین ایجاب و قبول نماید، و چنانچه فاصله ایجاب و قبول در نکاح، از حد متعارف تجاوز نماید؛ توالی بین آن دو، از بین می‌رود، در واقع در صورت تجاوز فاصله ایجاب و قبول در نکاح از حد متعارف، قبول واقع نشده‌ است؛ زیرا دیگر، ایجابی وجود ندارد؛ تا بتوان، برای آن، متصورِ قبول شد و چنین قبولی، به منزله ایجاب متقابل محسوب خواهد شد، بنابراین فاصله ایجاب و قبول در نکاح، نباید از حد متعارف تجاوز نماید، البته چنانچه فاصله ایجاب و قبول در نکاح، از حد متعارف تجاوز نماید؛ عرف در مورد فاصله جزئی، مسامحه می‌نماید.

برخی از حقوقدانان، قبول را در صورت اعلام در مجلس عقد، معتبر می‌دانند؛ نه پس از مفارقت طرفین از یکدیگر.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

• باید بین ایجاب و قبول، موالات وجود داشته باشد.

مقالات مرتبط

• نقش دلالت التزامی در تعیین گستره‫ تعهدات حقوقی پزشکان و نهادهای درمانی