ماده ۱۳۰۳ قانون مدنی
ماده ۱۳۰۳ قانون مدنی: در صورتی که بطلان مندرجات مذکوره در ماده قبل ممضی به امضای طرف بوده یا طرف، بطلان آن را قبول کند یا آن که بطلان آن در محکمه ثابت شود مندرجات مزبور بلااثر است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
منظور از «امضا» در ماده ۱۳۰۳ قانون مدنی، هر نوشته و علامتی است که در ذیل سند، حسب قصد و عادت ترسیم کننده، و نیز در نظر دیگران، دلالت بر هویت او نماید.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
به دلالت اماره قانونی اصالت، تا زمانی که فساد مطالب ذیل، ظهر، و حاشیه سند، اثبات نگردیده؛ مندرجات مزبور معتبر است،[۲] و بطلان مندرجات حاشیه یا ذیل سند، خدشه ای به اعتبار متن سند مزبور، وارد نمینماید،[۳] اما اگر برای دادگاه، محرز گردد که مندرجات ظهر سند، خلاف واقع و حقیقت است؛ مطالب مزبور، قابل ترتیب اثر نخواهد بود.[۴]
نکات توضیحی
گاهی به دلیل فراموشی، اشتباه، یا عدم دلالت مطالب فرمهای چاپی قرارداد بر منظور خاص طرفین، درج مطالبی در ظهر، ذیل یا حاشیه سند، لازم به نظر رسیده و معتبر است، البته اعطای اعتبار به مطالب مزبور، به حکم اصل بوده؛ و توان مقاومت در برابر دلایل مخالف خود را ندارد.[۵]
مصادیق و نمونهها
- اگر اثبات گردد که کارمند تجارتخانه، جهت بیاعتبار نمودن معامله ای، بدون توافق طرفین، مطالبی را مبنی بر اقاله قرارداد، ذیل مبایعه نامه آنان درج نموده باشد؛ مندرجات مزبور، فاقد اعتبار است.[۴]
منابع
- ↑ ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87. دادگستری استان تهران، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2050216
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 102976
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 214632
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 214640
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1640140