ماده ۷۱۸ قانون مدنی

ماده ۷۱۸ قانون مدنی: هرگاه مضمون‌له ضامن را از دین ابراء کند ضامن و مضمون‌عنه هر دو بری می‌شوند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۷۱۷ قانون مدنی
• ماده ۷۱۹ قانون مدنی

نکات تفسیری دکترین ماده 718 قانون مدنی

مطابق این ماده، چنانچه طلبکار در عقد ضمان از طلب خود بگذرد و ذمه ضامن را بری کند، موضوع دین منتفی شده و بالتبع ضمان منتفی خواهد شد و در نتیجه ضامن و مضمون عنه بری می شوند. با وقوع عقد ضمان و انتقال دین، مضمون عنه در برابر طلبکار بری می شود و لذا مقصود از برائت در این ماده، برائت از تادیه به ضامن است. رجوع ضامن به مضمون عنه به منظور جبران غرامتی است که بابت پرداخت دین متحمل شده است، چرا که ضمان، عقدی است مبتنی بر احسان، لذا ضامن اگر به وسیله دیگری در برابر طلبکار برائت حاصل کند ، حق رجوع به مضمون عنه را ندارد

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

«اگر مضمون له ضامن را ابراء کند هر دوی ضامن و مضمون عنه بری می شوند، اگر چه ضمان با اذن باشد ؛ زیرا ضامن در صورتی حق رجوع به مضمون عنه دارد که دین را اداء کرده باشد که با وجود ابراء، وجود آن منتفی است.»

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 718 قانون مدنی

1. ابراء دین توسط مضمون‌له منجر به بری شدن ضامن و مضمون‌عنه می‌شود.
2. اعمال ابراء از سوی مضمون‌له، مسئولیت ضامن را پایان می‌دهد.
3. ابراء دین شامل بری کردن هم‌زمان ضامن و مضمون‌عنه می‌شود.
4. این ماده بر رابطه قانونی بین مضمون‌له، ضامن و مضمون‌عنه تأثیر می‌گذارد.
5. تضامن یا مسئولیت هم‌زمان ضامن و مضمون‌عنه در این حالت برطرف می‌شود.