ماده ۷۱۹ قانون مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۱۹ قانون مدنی: هرگاه مضمون‌له ضامن را ابراء یا دیگری مجاناً دین را بدهد ضامن حق رجوع به مضمون‌عنه ندارد.

مواد مرتبط

مطالعات تطبیقی

حکم مندرج در ماده ۲۰۱۳ قانون مدنی فرانسه در مورد ابراء ذمه ضامن توسط مضمون له یا شخص دیگر، با حقوق ما کاملاً منطبق می‌باشد.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 719 قانون مدنی

بر اساس نظریه ضمان ضم ذمه به ذمه، تکثیر دین اصلی صورت نمی‌گیرد، بلکه تکثیر حق مطالبه صورت می‌گیرد.[۲] چنانچه مضمون له ضامن را بری کند یا اینکه شخص دیگری مجانا دین ضامن را بدهد، ضامن حق رجوع به مضمون عنه را نخواهد داشت،[۳][۴][۵][۶] البته بنا به نظر برخی از حقوقدانان، چنانچه مضمون له حق مطالبه خود را از ضامن ساقط کند، طلب او از مضمون عنه ساقط نمی‌شود.[۷]

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

  • مضمون له عین مالی را به ضامن هبه نماید و ضامن آن را به عنوان دین مضمون عنه بپردازد، چون مالک شده و ملک خود را به عنوان ادای دین به مضمون له داده‌است حق رجوع به مضمون عنه را دارد.[۸][۹]
  • در مورد فرضی که برائت نسبت به بخشی از دین صورت گرفته باشد، ضامن امکان رجوع به مضمون عنه را نسبت به آن بعض نخواهد داشت.[۱۰]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 719 قانون مدنی

  1. اگر مضمون‌له ضامن را ابراء کند، ضامن نمی‌تواند به مضمون‌عنه رجوع کند.
  2. در صورتی که شخص ثالثی دین را بدون عوض بپردازد، ضامن حق رجوع به مضمون‌عنه را ندارد.
  3. ابراء ضامن توسط مضمون‌له موجب از بین رفتن حق بازگشت ضامن به مضمون‌عنه می‌شود.
  4. پرداخت مجانی دین توسط دیگری تأثیری بر حق رجوع ضامن به مضمون‌عنه ندارد.
  5. مسئولیت ضامن نسبت به مضمون‌عنه در صورت ابراء یا پرداخت مجانی دین توسط دیگران پابرجا نیست.

منابع

  1. مجله علمی انتقادی حقوقی کانون وکلا، سال هفتم شماره شش، شماره مسلسل 45، آذر و دیماه 1334. کانون وکلای دادگستری مرکز، 1334.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4846588
  2. سیدمصطفی محقق داماد. بررسی فقهی حقوق خانواده (نکاح و انحلال آن). چاپ 16. مرکز نشر علوم اسلامی، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 449316
  3. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 204124
  4. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (عقود معین، قسمت چهارم) (عقود اذنی، وثیقه‌های دین، ودیعه، عاریه، وکالت، ضمان). چاپ 6. سهامی انتشار، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2659920
  5. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …). چاپ 12. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1594496
  6. حسن ره پیک. حقوق مدنی عقود معین (جلد دوم) تحلیل عقود مشارکتی (شرکت، مضاربه، مزارعه، مساقات) اذنی و نیابتی (ودیعه، عاریه، وکالت) تبعی و وثیقه ای (ضمان، حواله، کفالت، رهن) تبرعی و شانسی (هبه، گروبندی). چاپ 1. انتشارات خرسندی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 768712
  7. محمدجعفر جعفری لنگرودی. اساس در قوانین مدنی (المدونه). چاپ 1. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1442680
  8. آیت اله سیدمحمد موسوی بجنوردی. عقد ضمان. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 507040
  9. آیت اله سیدمحمد موسوی بجنوردی. عقد ضمان. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4846516
  10. یداله بازگیر. قانون مدنی در آیینه دیوانعالی کشور (در وکالت و عقد ضمان) و احکام راجع به آنها. چاپ 2. فردوسی، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 194616