ماده ۶۳۲ قانون مدنی

ماده ۶۳۲ قانون مدنی: کاروانسرادار و صاحب مهمانخانه و حمامی و امثال آن‌ها نسبت به اشیاء و اسباب یا البسه واردین وقتی مسئول می‌باشند که اشیاء و اسباب یا البسه نزد آن‌ها ایداع شده باشد یا این که بر طبق عرف بلد در حکم ایداع باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۳۱ قانون مدنی
• ماده ۶۳۳ قانون مدنی

مطالعات تطبیقی

به ماده ۷۲۸ قانون مدنی مصر، دعوای مسافر علیه مالک هتل و مهمانخانه، پس از پایان مدت شش ماه از زمان ترک آن مکان، مسموع نخواهد بود.

در ماده 3-1231 قانون مدنی جدید فرانسه گفته شده است که متعهد تنها درخصوص خساراتی که در زمان انعقاد قرارداد پیش بینی شده یا قابل پیش بینی بوده و همچنین در خصوص خساراتی که در ناشی از تقصیر سنگین یا ناشی از عمد وی بوده است، مسئول می باشد.

نکات تفسیری دکترین ماده 632 قانون مدنی

اخذ رسید از متصدی مهمانخانه، بابت سپردن وسایل مسافران به وی، ممکن است موجب زحمت و مشکلاتی گردد؛ و نیز ممکن است مالک وسایل مزبور، مایل نباشد که کسی از محتوای درون ساک یا چمدان او با خبر شود.

گفتنی است صرف انعقاد قرارداد با صاحب هتل یا مهمانخانه، جهت تحقق مسئولیت آنها، نسبت به نگهداری اموال مسافران کافی نبوده؛ و عمل سپردن اموال مزبور به متصدیان آن مکان‌ها، در عالم خارج باید صورت پذیرد. به صرف انعقاد قرارداد با صاحب هتل یا مهمانخانه، و قبل از اینکه مسافران، وسایل خود را به آنان بسپارند؛ تجمع دو ید مشهود است: ید صاحب آن مکان و ید مالک ساک و چمدان، پس هنوز از مالک کالا، ازاله ید صورت نپذیرفته؛ تا عنوان ودیعه صدق نماید، لذا چنانچه شخصی مالی را، به قصد ایداع، نزد دیگری گذاشته؛ یا در ملک او قرار دهد؛ تا زمانی که طرف مقابل، ودیعه را قبول ننموده‌است؛ وجود رابطه قراردادی بین آنان منتفی است.

شایان ذکر است که در صورت تردید در ایداع موضوع این ماده، باید اصل را بر عدم ایداع دانست.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مستند شرعی این ماده، روایتی از امام علی، راجع به اموالی است که مراجعه کنندگان، برای حفاظت، به متصدی حمام می‌سپارند.

سوابق فقهی

قسمت اخیر این ماده، براساس قاعده «المشروط عرفاً، کالمشروط شرعاً»، وضع گردیده‌است؛ یعنی عرف رایج در جامعه، در حکم شرط است.

مصادیق و نمونه ها

• حکم این ماده، نسبت به قرارداد با متصدی پارکینگ اتومبیل، قلمرو شمول دارد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 632 قانون مدنی

1. مسئولیت کاروانسرادار و صاحب مهمانخانه و حمامی به شرط ایداع اشیاء و اسباب یا البسه.
2. ایداع به معنای سپردن اموال به این افراد برای نگهداری.
3. مسئولیت می‌تواند بر اساس عرف محل و در حکم ایداع باشد.
4. اهمیت تشخیص و توافق بر اساس عرف محل در تعیین مسئولیت.
5. اهمیت این ماده در تعیین حدود مسئولیت مدنی افراد مذکور.

مقالات مرتبط

• تحلیل دو رأی درباره زیان معنوی ناشی از نقض تعهدات قراردادی
• حقوق قرارداد و عدالت توزیعی