ماده ۴۳۷ قانون مدنی
(تغییرمسیر از ماده 437 قانون مدنی)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۴۳۷ قانون مدنی: از حیث احکام عیب، ثمن شخصی مثل مبیع شخصی است.
مواد مرتبط
نکات توضیحی تفسیری دکترین
خیار عیب، منحصر به اعیان خارجی بوده؛ و نسبت به کلی جاری نیست.[۱] در صورتی میتوان از حیث شمول خیار عیب، ثمن عین معین را، در حکم مبیع عین معین دانست؛ که همه شرایط مربوط به وجود خیار عیب، در ثمن نیز موجود باشد.[۲]
اگر ثمن عین معین، معیوب درآید؛ خریدار میتواند با استناد به خیار عیب، عقد را فسخ نموده؛ یا ارش دریافت کند.[۳]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
همچون مبیع عین معین، خیار عیب، در ثمن عین معین نیز جاری است.[۴]
منابع
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 95684
- ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (جلد پنجم) (قواعد عمومی قراردادها، انحلال قرارداد، خیارات). چاپ 2. شرکت سهامی انتشار، 1376. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2921516
- ↑ مهدی شهیدی. حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین (1) (بیع، معاوضه، اجاره، جعاله، قرض، صلح). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 254860
- ↑ عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد اول). چاپ 1. سمت، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 46388