ماده ۹۳۷ قانون مدنی

ماده ۹۳۷ قانون مدنی: هرگاه برای میت نه اعمام باشد و نه اخوال، اولاد آن‌ها به جای آن‌ها ارث می‌برند و نصیب هر نسل نصیب کسی خواهد بود که به واسطهٔ او به میت متصل می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در صورتی که عمو و عمه و دایی و خاله متوفی، در قید حیات نباشند؛ فرزندان آنها به قائم مقامی از پدر یا مادرشان، از میت ارث می‌برند، چنانچه اعمام و عمات و اخوال و خالات متوفی، زنده نباشند؛ و فاقد اولاد نیز بوده باشند؛ پس ماترک میت به عمو و عمه و دایی و خاله پدر و مادرش رسیده؛ و اگر آنان هم، زنده نباشند؛ فرزندانشان به قائم مقامی، ترکه را تملک خواهند نمود، بنابراین تا وقتی که اولاد اعمام و عمات و اخوال و خالات میت، زنده باشند؛ عمو و عمه و دایی و خاله پدر و مادر متوفی، ارث نمی‌برند.

هرگاه وراث متوفی، منحصر به پسرعمه و دخترعمه از عمه امی، و پسرعمو و دخترعمو از عموی ابوینی او باشند؛ در این صورت سدس ترکه، به فرزندان عمه امی میت تعلق داشته؛ که به تساوی، بین آنان تقسیم می‌گردد، مابقی ماترک نیز، متعلق به فرزندان عموی ابوینی وی خواهد بود؛ که به نسبت ذکور دو برابر اناث، به ارث خواهند برد.

در صورتی که وراث متوفی، منحصر باشند به دو دخترعمه و پنج پسرخاله، در این صورت ثلث ترکه، که سهم خاله میت است؛ بین اولاد او، به تساوی تقسیم خواهد شد؛ و دوثلث دیگر نیز، به فرزندان عمه متوفی تعلق داشته؛ که به نسبت ذکور دو برابر اناث، تملک خواهند نمود.

شایان ذکر است که فرزندان عموی ابی، در فرض وجود پسرعموی ابوینی برای متوفی، از ارث محروم خواهند بود.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

خویشاوند با واسطه، به منزله خویشاوندی است که به وسیله او، به متوفی منتسب می‌شود؛ مگر اینکه وارثی نزدیکتر از او به میت، وجود داشته باشد؛ که مانع ارث بری اش گردد.

سوابق فقهی

در فرضی که اعمام و عمات و اخوال و خالات متوفی، در قید حیات نباشند؛ فرزندان آنها، از متوفی ارث می‌برند.

فرزندان دایی و خاله متوفی، به تساوی، ترکه را تملک می‌نمایند، اولاد اعمام و عمات نیز، به نسبت ذکور دو برابر اناث، ارث می‌برند مگر در مورد فرزندان اعمام امی، که بنا بر احتیاط، باید در تقسیم، مصالحه نمود.