ماده ۵۰۷ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (added Category:اجاره using HotCat)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۵۰۷ قانون مدنی''': در اجارهٔ حیوان، تعیین منفعت، یا به تعیین مدت اجاره است یا به بیان مسافت و محلی که راکب یا محمول باید به آن جا حمل شود.
'''ماده ۵۰۷ قانون مدنی''': در [[اجاره حیوان|اجارهٔ حیوان]]، تعیین [[منفعت]]، یا به تعیین مدت [[اجاره]] است یا به بیان مسافت و محلی که راکب یا محمول باید به آن جا حمل شود.
*{{زیتونی|[[ماده ۵۰۶ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۰۶ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۰۸ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۰۸ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
مورد اجاره، باید به نحوی تعیین گردد؛ که رفع جهل و غرر نماید؛ بنابراین، یا باید مورد اجاره، برای مدتی معین، موضوع عقد قرار گیرد. مانند اجاره اسب، با تعیین مبدأ، و برای مدت ۲۰ روز. یا اینکه با تعیین مسافت، از مکانی معین به مکان معین دیگر، از عین مستأجره رفع غرر شود. و اگر هم مدت و هم مسافت مجهول باشند؛ بی تردید اجاره باطل است. و اگر گاوی را، برای شیار زمین مزروعی اجاره دهند؛ باید مقدار زمین، از حیث جریب یا هکتار معلوم باشد. و نوع زمین هم، از حیث سستی، سختی، خاکی، ریگی و سنگستان بودن، با رؤیت یا وصف مشخص شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=237416|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref>
[[عین مستاجره|مورد اجاره]]، باید به نحوی تعیین گردد؛ که رفع [[جهل]] و [[غرر]] نماید؛ بنابراین، یا باید مورد اجاره، برای مدتی معین، موضوع عقد قرار گیرد، مانند اجاره اسب، با تعیین مبدأ، و برای مدت ۲۰ روز، یا اینکه با تعیین مسافت، از مکانی معین به مکان معین دیگر، از عین مستأجره رفع غرر شود، و اگر هم مدت و هم مسافت مجهول باشند؛ بی تردید اجاره، [[بطلان عقد|باطل]] است، و اگر گاوی را برای شیار زمین [[زراعت|مزروعی]] اجاره دهند؛ باید مقدار زمین، از حیث جریب یا هکتار معلوم باشد، و نوع زمین هم، از حیث سستی، سختی، خاکی، ریگی و سنگستان بودن، با رؤیت یا وصف مشخص شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=237416|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref>


سوابق فقهی
== مطالعات فقهی ==


سوابق فقهی
=== سوابق فقهی ===
در اجاره حیوان، تعیین منفعت، از طریق زمان و مسافت صورت می‌پذیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقهیه (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=371388|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی بجنوردی|چاپ=2}}</ref>


در اجاره حیوان، تعیین منفعت، از طریق زمان و مسافت صورت می‌پذیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقهیه (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=371388|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی بجنوردی|چاپ=2}}</ref>
== مقالات مرتبط ==
[[جایگاه و مبانی انفساخ در نظام حقوقی ایران]]


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۴

ماده ۵۰۷ قانون مدنی: در اجارهٔ حیوان، تعیین منفعت، یا به تعیین مدت اجاره است یا به بیان مسافت و محلی که راکب یا محمول باید به آن جا حمل شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مورد اجاره، باید به نحوی تعیین گردد؛ که رفع جهل و غرر نماید؛ بنابراین، یا باید مورد اجاره، برای مدتی معین، موضوع عقد قرار گیرد، مانند اجاره اسب، با تعیین مبدأ، و برای مدت ۲۰ روز، یا اینکه با تعیین مسافت، از مکانی معین به مکان معین دیگر، از عین مستأجره رفع غرر شود، و اگر هم مدت و هم مسافت مجهول باشند؛ بی تردید اجاره، باطل است، و اگر گاوی را برای شیار زمین مزروعی اجاره دهند؛ باید مقدار زمین، از حیث جریب یا هکتار معلوم باشد، و نوع زمین هم، از حیث سستی، سختی، خاکی، ریگی و سنگستان بودن، با رؤیت یا وصف مشخص شود.[۱]

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

در اجاره حیوان، تعیین منفعت، از طریق زمان و مسافت صورت می‌پذیرد.[۲]

مقالات مرتبط

جایگاه و مبانی انفساخ در نظام حقوقی ایران

منابع

  1. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد اول). چاپ 3. گنج دانش، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 237416
  2. آیت اله سیدمحمد موسوی بجنوردی. قواعد فقهیه (جلد دوم). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 371388