ماده ۶۲۲ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۶۲۲ قانون مدنی''': اگر وارث | '''ماده ۶۲۲ قانون مدنی''': اگر [[وارث]] [[امین]]، [[مال]] [[ودیعه]] را [[تلف]] کند باید از عهده مثل یا قیمت آن بر آید اگر چه عالم به ودیعه بودن مال نبوده باشد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۶۲۱ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۶۲۱ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۶۲۳ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۶۲۳ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== | == مواد مرتبط == | ||
به موجب ماده | * [[ماده ۶۲۱ قانون مدنی]] | ||
* [[ماده ۶۲۳ قانون مدنی]] | |||
== نکات | == مطالعات تطبیقی == | ||
امانت موضوع این ماده، امانت شرعیه است نه امانت مالکیه | به موجب [[ماده ۷۲۳ قانون مدنی]] مصر، اگر وارث [[مستودع]]، مال ودعی را، با [[حسن نیت]] بفروشد، باید [[عوض]] معامله را به [[مودع]] رد نموده؛ یا [[حق|حقوق]] خود را در برابر [[مشتری]]، به مالک واگذار نماید، چنانچه وی، مال ودعی را به‌طور مجانی، به [[تملیک]] غیر درآورده باشد؛ در این صورت باید بهای روز واگذاری آن را، به ودیعه گذار [[تادیه|تأدیه]] نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی مصر|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5330400|صفحه=|نام۱=محمدعلی|نام خانوادگی۱=نوری|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 622 قانون مدنی == | |||
با موت مستودع، سمت امانت مالکانه وی از بین رفته؛ و مال ودعی، در ید وراث او، به عنوان امانت قانونی قرار دارد | امانت موضوع این ماده، [[امانت شرعی|امانت شرعیه]] است نه [[امانت مالکی|امانت مالکیه]]، به همین جهت اگر وارث مستودع، مبادرت به تلف مال ودعی نماید؛ باید از عهده مثل یا قیمت آن برآید، هر چند نسبت به قرارداد ودیعه، ناآگاه باشد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=345184|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> و بنا به عقیده برخی، با موت مستودع، سمت امانت مالکانه وی از بین رفته؛ و مال ودعی، در ید وراث او، به عنوان [[امانت قانونی]] قرار دارد و باید در نزدیک‌ترین وقت ممکن، به مودع رد گردد، و چنانچه بدون [[تعدی]] و [[تفریط]] ورثه تلف گردد؛ در این صورت [[مسئولیت|ضمان]] آنان منتفی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1593308|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=12}}</ref> | ||
== سوابق و مستندات فقهی == | |||
== سوابق فقهی == | === سوابق و مستندات فقهی === | ||
اگر وراث مستودع بدانند که مال غیر، در ید مورث آنها امانت | اگر وراث مستودع بدانند که مال غیر، در [[ید]] [[مورث]] آنها امانت بوده‌است؛ اگر مالک آن مال را بشناسند؛ باید آن را به صاحبش بازگردانند، در غیر این صورت مال ودعی، در حکم [[اموال مجهول المالک]] خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=رساله آموزشی (قسمت دوم) احکام معاملات|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=فقه روز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5061592|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدعلی|نام خانوادگی۱=خامنه ای|چاپ=5}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 622 قانون مدنی == | |||
== | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# وارث امین در صورت تلف کردن مال ودیعه، مسئول جبران خسارت است. | |||
# جبران خسارت شامل ارائه مثل یا قیمت مال ودیعه می‌شود. | |||
# عدم آگاهی وارث از ودیعه بودن مال، تأثیری در الزام به جبران خسارت ندارد. | |||
# مسئولیت وارث نسبت به مال ودیعه مستقل از علم او به ودیعه بودن مال است. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۵: | ||
[[رده:عقود-معین]] | [[رده:عقود-معین]] | ||
[[رده:ودیعه]] | [[رده:ودیعه]] | ||
[[رده:تعهدات امین]] | |||
{{DEFAULTSORT:ماده 3115}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۳
ماده ۶۲۲ قانون مدنی: اگر وارث امین، مال ودیعه را تلف کند باید از عهده مثل یا قیمت آن بر آید اگر چه عالم به ودیعه بودن مال نبوده باشد.
مواد مرتبط
مطالعات تطبیقی
به موجب ماده ۷۲۳ قانون مدنی مصر، اگر وارث مستودع، مال ودعی را، با حسن نیت بفروشد، باید عوض معامله را به مودع رد نموده؛ یا حقوق خود را در برابر مشتری، به مالک واگذار نماید، چنانچه وی، مال ودعی را به‌طور مجانی، به تملیک غیر درآورده باشد؛ در این صورت باید بهای روز واگذاری آن را، به ودیعه گذار تأدیه نماید.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 622 قانون مدنی
امانت موضوع این ماده، امانت شرعیه است نه امانت مالکیه، به همین جهت اگر وارث مستودع، مبادرت به تلف مال ودعی نماید؛ باید از عهده مثل یا قیمت آن برآید، هر چند نسبت به قرارداد ودیعه، ناآگاه باشد،[۲] و بنا به عقیده برخی، با موت مستودع، سمت امانت مالکانه وی از بین رفته؛ و مال ودعی، در ید وراث او، به عنوان امانت قانونی قرار دارد و باید در نزدیک‌ترین وقت ممکن، به مودع رد گردد، و چنانچه بدون تعدی و تفریط ورثه تلف گردد؛ در این صورت ضمان آنان منتفی است.[۳]
سوابق و مستندات فقهی
سوابق و مستندات فقهی
اگر وراث مستودع بدانند که مال غیر، در ید مورث آنها امانت بوده‌است؛ اگر مالک آن مال را بشناسند؛ باید آن را به صاحبش بازگردانند، در غیر این صورت مال ودعی، در حکم اموال مجهول المالک خواهد بود.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 622 قانون مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- وارث امین در صورت تلف کردن مال ودیعه، مسئول جبران خسارت است.
- جبران خسارت شامل ارائه مثل یا قیمت مال ودیعه می‌شود.
- عدم آگاهی وارث از ودیعه بودن مال، تأثیری در الزام به جبران خسارت ندارد.
- مسئولیت وارث نسبت به مال ودیعه مستقل از علم او به ودیعه بودن مال است.
منابع
- ↑ محمدعلی نوری. قانون مدنی مصر. چاپ 2. گنج دانش، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5330400
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 345184
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …). چاپ 12. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1593308
- ↑ آیت اله سیدعلی خامنه ای. رساله آموزشی (قسمت دوم) احکام معاملات. چاپ 5. فقه روز، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5061592