ماده ۱۳۱۰ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:موارد شهادت using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[اخبار مستند به شیاع به عنوان دلیل اثبات]] | |||
* [[بررسی اختیار قاضی در تشخیص ارزش گواهی]] | |||
* [[تفوق سند بر شهادت (نقد نظریه فقهیِ کارکرد تکمیلی اسناد در اثبات دعوا و چیرگی شهادت بر سند)]] | |||
* [[تحول مبنای مسئولیت اشخاص فاقد تمییز و تأثیر آن بر قواعد عمومی مسئولیت مدنی در حقوق فرانسه و ایران]]{{مواد قانون مدنی}} | * [[تحول مبنای مسئولیت اشخاص فاقد تمییز و تأثیر آن بر قواعد عمومی مسئولیت مدنی در حقوق فرانسه و ایران]]{{مواد قانون مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون مدنی]] | [[رده:مواد قانون مدنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۰۵
ماده ۱۳۱۰ قانون مدنی: اگر موضوع دعوی عقد یا ایقاع یا تعهدی بیش از پانصد ریال باشد نمیتوان آن را به وسیله شهود اثبات کرد اگر چه مدعی دعوی خود را به پانصد ریال تقلیل داده یا از مازاد آن صرف نظر کند. (در اصلاحات مورخ ۱۳۶۱/۱۰/۸ و ۱۳۷۰/۸/۱۴ حذف شد.)
مواد مرتبط
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۱۳۱۰ قانون مدنی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- موضوع دعوا نمیتواند با شهادت شهود اثبات شود اگر میزان آن بیش از پانصد ریال باشد.
- کاهش مبلغ دعوا به پانصد ریال یا صرفنظر از مازاد آن تأثیری در امکان اثبات با شهود ندارد.
- ماده ۱۳۱۰ قانون مدنی در اصلاحات بعدی قانون مدنی حذف شدهاست.