ماده ۶۸۴ قانون مدنی

ماده ۶۸۴ قانون مدنی: عقد ضمان عبارت است از این که شخصی مالی را که بر ذمه دیگری است به عهده بگیرد. متعهد را ضامن طرف دیگر را مضمون‌له و شخص ثالث را مضمون‌عنه یا مدیون اصلی می‌گویند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۸۳ قانون مدنی
• ماده ۶۸۵ قانون مدنی
• ماده ۲۹۲ قانون مدنی

مطالعات تطبیقی

در نظام حقوقی مصر، در صورت فقدان تراضی خاص بین طرفین، ضمان، مشتمل بر ملحقات دین، هزینه‌های قابل مطالبه و هزینه‌هایی است که پس از اخطار به ضامن، صرف گردیده‌است.

نکات تفسیری دکترین

بین ضمان و انتقال دین، باید قائل به تفاوت‌های زیر شد:

- در انتقال دین، متعهدٌله مداخله ای نداشته؛ و طرف قرارداد انتقال دین محسوب نمی‌گردد، اما در ضمان، متعهدٌله، یکی از طرفین عقد است.

- در انتقال دین، تضمیناتی که به دین قبلی تعلق دارد؛ از بین نمی‌رود؛ ولی در ضمان؛ تضمینات دین سابق، اعتبار خود را از دست می‌دهند.

ضمان، تعهدی است تبعی؛ زیرا ضامن، دینی را برعهده می‌گیرد؛ که متعلق به مضمونٌ عنه بوده‌است.

نکات توضیحی

به دلیل مطابقت مفاد بند ۲ ماده ۲۹۲ قانون مدنی با ضمان، ایجاد تعهد جدید، دلالت بر از بین رفتن تضمین‌های تعهد سابق دارد.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

با استناد به آیه ۴۰ سوره قلم، «سَلْهُمْ أَیُّهُمْ بِذلِکَ زَعِیمٌ»، می‌توان قائل به پذیرش ضمان گردید.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. عقد ضمان به معنای تعهد شخصی برای پرداخت مالی است که بر عهده‌ی شخص دیگری است.
2. شخصی که تعهد می‌کند ضامن نامیده می‌شود.
3. طرفی که ضامن به نفع او تعهد می‌کند مضمون‌له نام دارد.
4. شخصی که بدهکار اصلی است مضمون‌عنه یا مدیون اصلی گفته می‌شود.

مقالات مرتبط

• نقد ترجمه فارسی لویاتان از دیدگاه مفاهیم حقوق عمومی
• نقدی بر رأی وحدت‌رویۀ شمارۀ ۷۸۸ دیوان عالی کشور در سایۀ نقض استقلال حقوق تجارت در برابر حقوق مدنی
• ماهیت حقوقی ضمانت‌نامة بانکی بین‌المللی و مقایسه آن با نهادهای سنتی
• واکاوی احکام عقد حواله با رویکردی نقّادانه به موضع قانون مدنی
• ماهیت‌ حقوقی‌ ضمانت‌نامه‌های‌ بانکی‌ در ایران
• بررسی تطبیقی ماهیت حقوقی ضمانت‌نامه‌های عندالمطالبه و اعتبارات اسنادی تضمینی در حقوق داخلی و حقوق تجارت بین‌الملل
• آثار بطلان قراردادهای تجاری نسبت به‌اشخاص ثالث
• معاملات عمده‌ی بورسی از حیث تشکیل، آثار و انحلال