ماده ۴۶۸ قانون مدنی

ماده ۴۶۸ قانون مدنی: در اجاره اشیاء، مدت اجاره باید معین شود والا اجاره باطل است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

فلسفه و مبانی نظری ماده

مبنای وضع این ماده، قاعده غرر است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اجاره دائمی، باطل است.

شرط حق تمدید اجاره توسط مستأجر، منافاتی با موقت بودن عقد مزبور ندارد، چرا که بدین وسیله مستأجر، اختیار می‌یابد تا پس از پایان مدت معین اجاره، نسبت به تمدید آن برای مدت معین دیگری، اقدام نماید.

نکات توضیحی

تعیین مدت در اجاره، یکی از عناصر اصلی عقد مزبور به‌شمار می‌آید، چرا که موقت بودن، یکی از ویژگی‌های ممتاز عقد اجاره است.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

اگر مدت قرارداد سرقفلی مجهول باشد؛ عقد مزبور باطل بوده؛ و مالک مغازه، مستحق اجرت المثل است و در صورت عدم انتفاع مستأجر از ملک، و تمایل او به تحویل مورد اجاره به صاحبش و خودداری صاحب مغازه از قبض آن، چیزی بر عهده مستأجر نیست.

رویه‌های قضایی

به موجب دادنامه شماره ۸۴۹ مورخه ۱۳۰۷/۶/۳۱ دیوان عالی کشور، ملاک محاسبه مدت اجاره املاک زراعی، سال شمسی است؛ حتی اگر در اجاره نامه، وصف «شمسی» مورد تصریح قرار نگرفته باشد.

• رای دادگاه درباره اعتبار عقد اجاره در فرض تعیین اجاره بها به صورت ماهیانه (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۳۰۱۲۵۶)

مقالات مرتبط

• قراردادهای بدون مدت در حقوق انگلیس و ایران
• تحلیل اقتصادی مداخلات حقوقی دولت در روابط استیجاری بر اساس ایده کارایی بازار و شکست آن
• جایگاه و مبانی انفساخ در نظام حقوقی ایران