ماده ۶۴۹ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اگر مالی که موضوع قرض است بعد از تسلیم، تلف یا ناقص شود از مال مقترض است.


نکات توضیحی تفسیری دکترین

در عقودی نظیر بیع، قرض و ...، ضمان معاوضی، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. به موجب این ماده، انتقال ضمان، از زمان قبض مورد قرض صورت می پذیرد. لذا اگر مال مزبور، پیش از تسلیم به مقترض تلف گردد؛ دراینصورت تلف، برعهده مقرض است. قاعده تلف مبیع پیش از قبض، در قرض نیز جاری است. لذا اگر موضوع قرارداد، به طور ارادی تلف گردد؛ جبران خسارت مطرح می گردد نه انفساخ عقد. نقص مال پیش از قبض نیز، نسبت به میزان ناقص شده؛ آثار تلف قبل از قبض جاری است.[۱] و با استناد به مفهوم مخالف این ماده، تلف مبیع پیش از قبض، برعهده مقرض است. و به نظر برخی از حقوقدانان، قبل از قبض مورد قرض، هنوز مقرض مالک بوده؛ و هنوز مالی به تملیک مقترض درنیامده است.[۲]

منابع

  1. حسن ره پیک. حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین (بخش اول) (بیع، معاوضه، اجاره، قرض، جعاله و صلح). چاپ 1. خرسندی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1855496
  2. ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 97484