ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی

ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی: هرگاه شوهر بعد از عقد مبتلا به یکی از امراض مقاربتی گردد زن حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید و امتناع به علت مزبور مانع حق نفقه نخواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«تمکین عام»، یعنی پذیرش ریاست شوهر بر خانواده، و احترام به اراده او در اداره امور مربوطه.

«تمکین خاص»، به معنای اطاعت زن از شوهر، در پذیرش مقاربت متعارف، و عاری از موانع موجه می باشد، در واقع به تبعیت زن از شوهر در تمتع جنسی، تمکین خاص گویند.

«نشوز»، نیز به معنای خودداری زن از تمکین است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ابتلای مرد به یکی از بیماری‌های مقاربتی، مانعی مشروع، جهت خودداری زوجه از نزدیکی با شوهر، محسوب می‌گردد، البته اگر وسایل و تجهیزاتی، اختراع گردد تا از سرایت بیماری‌های مسری به زوجه، جلوگیری نماید؛ دیگر زن نمی‌تواند به بهانه ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، از نزدیکی با او امتناع نماید.

حتی اگر زوجه، حین انعقاد نکاح نیز، نسبت به ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، آگاه باشد؛ حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید؛ و امتناع به علت مزبور، مانع حق نفقه نخواهد بود.

لازم به ذکر است که زن ناشزه، که مستحق نفقه نیست، حق مسکن هم ندارد.

انتقادات

عدم امکان فسخ نکاح به دلیل ابتلای شوهر به امراض مقاربتی، از موارد نقص این ماده محسوب می‌گردد، و با توجه به اینکه ابتلای زوج به یکی از امراض مقاربتی، از موجبات فسخ نکاح محسوب نمی‌گردد؛ شایسته بود که مفاد این ماده، در کنار مواد مربوط به فسخ نکاح، بیان می‌گردید.

مصادیق و نمونه‌ها

• هرگاه شوهر بعد از عقد، مبتلا به ایدز گردد؛ زن حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید؛ و امتناع به علت مزبور، مانع حق نفقه نخواهد بود.

مقالات مرتبط

• جرم انگاری رابطه جنسی بدون رضایت زوجه در اسناد بین‌المللی و قوانین ایرلند، اندونزی، ترکیه و ایران