ماده ۱۰۵ قانون مدنی

ماده ۱۰۵ قانون مدنی: کسی که حق‌الارتفاق در ملک غیر دارد مخارجی که برای تمتع از آن حق، لازم شود به عهدهٔ صاحب حق می‌باشد مگر این که بین او و صاحب ملک، بر خلاف آن، قراری داده شده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۰۴ قانون مدنی
• ماده ۱۰۶ قانون مدنی

توضیح واژگان

«تمتع»، یعنی اجرا و استیفای حق.

مطالعات تطبیقی

مفاد این ماده، از ماده ۶۹۸ قانون مدنی فرانسه، اقتباس گردیده‌است.

به موجب ماده ۱۰۲۲ قانون مدنی مصر، کسی که حق‌الارتفاق در ملک غیر دارد؛ مخارجی که برای تمتع از آن حق، لازم شود؛ به عهدهٔ صاحب حق است؛ مگر اینکه شرط خلاف شده باشد.

نکات تفسیری دکترین

حکم این ماده، موافق قاعده است و مخارج استیفای از حق و فراهم نمودن مقدمات آن، بر عهده ذیحق بوده و نمی‌توان چنین هزینه‌هایی را به شخص دیگری تحمیل نمود.

مالک ملکی که حق ارتفاق، در آن مکان قرار دارد؛ ملزم نیست که آب انبار یا مجرا را تعمیر نماید؛ بلکه اتیان چنین اموری بر عهده صاحب حق ارتفاق می‌باشد.

قسمت اخیر این ماده، ممکن است ضمن عقد یا به موجب قراردادی مستقل، مورد توافق طرفین قرار بگیرد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. حق‌الارتفاق به معنای حقی است که یک شخص در ملک دیگری دارد.
2. هزینه‌های مرتبط با استفاده از حق‌الارتفاق برعهده صاحب حق است.
3. امکان توافق میان صاحب حق و صاحب ملک برای تغییر مسئولیت پرداخت هزینه‌ها وجود دارد.
4. در غیاب توافق خاص، هزینه‌ها به طور پیش‌فرض بر عهده صاحب حق تنظیم می‌شود.

رویه های قضایی

به موجب نظریه مشورتی شماره ۴۷۱۷/۷ مورخه ۱۷/۷/۱۳۸۶ اداره حقوقی قوه قضاییه، در مواردی که مجرای آب، طبیعی نبوده و بر اثر لوله‌کشی به وجود آمده باشد؛ صاحب مجرا، باید خسارت ناشی از خرابی آن را به مالک ملک پرداخت نماید.