ماده ۷۰۳ قانون مدنی

ماده ۷۰۳ قانون مدنی: در ضمان حال، مضمون‌له حق مطالبه طلب خود را دارد اگر چه دین، موجل باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۷۰۲ قانون مدنی
• ماده ۷۰۴ قانون مدنی
• ماده ۴۰۵ قانون تجارت
• ماده ۴۰۶ قانون تجارت

پیشینه

این ماده و ماده ۷۰۶ این قانون از لحاظ مضمون یکی هستند و به همین دلیل ماده ۷۰۶ در اصلاحات سال ۱۳۷۰ حذف گردید.

نکات تفسیری دکترین

مطابق این ماده و مواد ۴۰۵ و ۴۰۶ قانون تجارت در ضمان حال، ضامن ملزم به تادیه دین بوده، حتی اگر دین منشأ، موجل باشد. اما ضامن تنها پس از فرارسیدن اجل دین، حق رجوع به مدیون را دارد، مگر این که مدیون اذن در پرداخت داده باشد.

نکات توضیحی

چنانچه ضامن، دین موجل را به کمتر از اجلش ضمانت نمود و ادا کرد، تا مدت دین منقضی نشده است، حق مراجعه به مضمون عنه را ندارد.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

• «اذا ضمن حالاً یجوز المطالبه من الضامن فوراً مطلقا».

• برخی فقها، ضمان حال را صحیح نمی‌دانند و وجود اجل معلوم برای ضمان را شرط صحت آن می‌دانند، اما نظر صحیح آن است که ضمان حال صحیح است(دین حال باشد یا موجل) ، زیرا اجل از توابع است و می‌توان با تراضی آن را اسقاط کرد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. مضمون‌له در ضمان حال می‌تواند طلب خود را مطالبه کند.
2. در ضمان حال، حتی اگر دین موجل باشد، حق مطالبه برای مضمون‌له وجود دارد.
3. ضمان حال با توجه به وضعیت طلب، مستقل از سررسید دین عمل می‌کند.
4. دین موجل در ضمان حال نمی‌تواند مانع از مطالبه توسط مضمون‌له شود.