ماده ۹۸۴ قانون مدنی
ماده ۹۸۴ قانون مدنی: زن و اولاد صغیر کسانی که بر طبق این قانون تحصیل تابعیت ایران مینمایند تبعه دولت ایران شناخته میشوند ولی زن در ظرف یک سال از تاریخ صدور سند تابعیت شوهر و اولاد صغیر در ظرف یک سال از تاریخ رسیدن به سن هجده سال تمام میتوانند اظهاریه کتبی به وزارت امور خارجه داده و تابعیت مملکت سابق شوهر یا پدر را قبول کند لیکن به اظهاریه اولاد اعم از ذکور و اناث باید تصدیق مذکور در ۹۷۷ ضمیمه شود.
مواد مرتبط
مطالعات تطبیقی
ماده ۶ قرارداد لاهه در مورد تابعیت، به اشخاصی که دارای دو تابعیت هستند؛ اجازه داده تا با کسب اجازه از دولتی که، قصد ترک تابعیت آن را دارند؛ بر مشکل تابعیت مضاعف، فائق آیند، قانون مدنی نیز، چنین حکمی را انشاء نمودهاست.[۱]
کنوانسیون تابعیت زنان ازدواج کرده، از عدم تابعیت قهری زن، در هنگام طلاق یا ازدواج یا تغییر تابعیت همسران آنها، حمایت نمودهاست.[۲]
اولاد کمتر از ۱۸ سال اشخاصی که تابعیت پرتغال را تحصیل مینمایند؛ میتوانند جهت کسب تابعیت پرتغال، اقدام کنند.[۳]
فلسفه و مبانی نظری ماده
قانون مدنی، به هنگام تحصیل تابعیت ایران، اصل وحدت تابعیت را پذیرفته؛ ولی در رابطه با ترک تابعیت، اصل استقلال را مدنظر قرار داده است.[۴]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مفاد این ماده، دلالت بر تحصیل تابعیت تبعی و غیراختیاری اشخاصی دارد؛ که شوهر یا پدر آنها، تابعیت ایران را، به دست آوردهاست.[۵] این ماده، نسب پدری را، در تحصیل تابعیت، ملاک قرار داده است.[۶]
نکات توضیحی
امکان عدول از تابعیت ایرانی، توسط زن یا فرزند اشخاصی که، تابعیت این کشور را تحصیل مینمایند؛ دلالت بر ارادی بودن تابعیت و شناسایی حق انتخاب تابعیت دارد.[۷][۸]
رویههای قضایی
- به موجب نظریه مشورتی شماره ۱۸۹۸/۷ مورخه ۱۳۵۹/۱۰/۱۷ اداره حقوقی قوه قضاییه، اطفال شخصی که به تابعیت ایرانی خود بازمیگردد نیز، تابعیت پدر را تحصیل مینمایند.[۹]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ بهشید ارفع نیا. حقوق بینالملل خصوصی (جلد اول) (تابعیت، اقامتگاه و وضع بیگانگان). چاپ 315. بهتاب، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 745004
- ↑ حسین آل کجباف. تابعیت در ایران و سایر کشورها. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1271752
- ↑ حسین آل کجباف. تابعیت در ایران و سایر کشورها. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1272956
- ↑ بهشید ارفع نیا. حقوق بینالملل خصوصی (جلد اول) (تابعیت، اقامتگاه و وضع بیگانگان). چاپ 315. بهتاب، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 745348
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن). چاپ 13. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 690436
- ↑ شیرین عبادی. حقوق زن در قوانین ایران. چاپ 2. گنچ دانش، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1275748
- ↑ محمد سهرابی. حقوق بینالملل خصوصی (تابعیت، اقامتگاه، وضع اتباع بیگانه و تعارض قوانین). چاپ 1. گنج دانش، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1050328
- ↑ محمد سهرابی. حقوق بینالملل خصوصی (تابعیت، اقامتگاه، وضع اتباع بیگانه و تعارض قوانین). چاپ 1. گنج دانش، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1050328
- ↑ مجموعه قانون مدنی (ویرایش ششم). چاپ 7. معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 267216