ماده ۶۲۰ قانون مدنی
ماده ۶۲۰ قانون مدنی: امین باید مال ودیعه را به همان حالی که موقع پس دادن موجود است مسترد دارد و نسبت به نواقصی که در آن حاصل شده و مربوط به عمل امین نباشد ضامن نیست.
مواد مرتبط
مطالعات تطبیقی
مفاد این ماده، با متن ماده ۱۹۳۳ قانون مدنی فرانسه، قابل مقایسه است.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 620 قانون مدنی
مفاد این ماده، دلالت بر محدود بودن مسئولیت امین دارد، ولی اگر امین، میتوانسته از زیانهای واردشده به مال ودعی، جلوگیری نماید؛ و از این کار خودداری نمودهاست؛ در این صورت مسئول جبران خسارات مزبور است، و ماده بعد، در راستای شرح مقصود مقنن در این ماده، تصویب گردیدهاست.[۲]
اگر مال ودعی، از زمان انعقاد عقد تا هنگام تحویل آن به مودع، از نظر وصف تغییر نموده؛ و در نتیجه بر قیمت آن افزوده گردد؛ به عنوان نمونه، گوسفند لاغری چاق شده؛ و پشمهای آن پربار گردد؛ در این صورت مستودع نمیتواند بابت اضافه قیمت، چیزی از مودع مطالبه نماید، همچنین، در موردی که عیب یا نقصی در مال ودعی پیش آمده؛ و منجر به کاهش ارزش آن شده باشد؛ دیگر ودیعه گذار، نمیتواند از مستودع، تقاضای تفاوت قیمت نماید؛ زیرا خسارات مزبور، مستند به عمل مستودع نیست.[۳]
سوابق و مستندات فقهی
سوابق و مستندات فقهی
اگر مال ودعی، بدون مداخله مستودع، ناقص شده؛ یا تغییر ماهیت دهد؛ در این صورت وی مکلف است با مطالبه مودع، مال او را پس دهد و نمیتواند به بهانه اینکه آن مال، حالت و وضعیت اولیه خود را از دست دادهاست؛ از تسلیم آن به مالکش خودداری نماید؛ زیرا با استناد به قاعده «المیسور لا یسقط بالمعسور»، تکلیف وی در مورد میسور، که همان عمل آسانتر است؛ ساقط نمیگردد، لکن ودیعه گیر را از باب قاعده «عدم ضمان امین»، نمیتوان مسئول کسر یا نقصی دانست؛ که مستند به عمل وی نبودهاست.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 620 قانون مدنی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- وظیفه امین به جایگاه پس دادن مال ودیعه بازمیگردد.
- امین باید مال ودیعه را به همان صورتی که هنگام بازگرداندن وجود دارد، مسترد کند.
- امین در برابر نواقصی که ناشی از عمل او نیست، مسئولیتی ندارد.
- خسارات و نواقصی که بهصورت طبیعی و بدون دخالت امین اتفاق افتادهاند، متوجه مسئولیت امین نمیشوند.
- مسئولیت امین محدود به حفظ و نگهداری مال ودیعه بدون تقصیر و قصور شخصی است.
رویه های قضایی
مصادیق و نمونه ها
- مستودع، مکلف است دانههای نفتالین را که به مرور زمان، کوچکتر میشوند، یا داروهایی را که پس از انقضای تاریخ مصرف آنها، فاسد میشوند، به همان کیفیتی که در زمان مطالبه مودع وجود دارد؛ به وی رد نماید.[۵]
منابع
- ↑ سیدمرتضی قاسمزاده، حسن ره پیک و عبداله کیایی. تفسیر قانون مدنی اسناد آرا و اندیشههای حقوقی (با تجدیدنظر و اضافات). چاپ 3. سمت، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 364444
- ↑ منصور عدل. حقوق مدنی. چاپ 1. خرسندی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1061596
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد اول). چاپ 3. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 237876
- ↑ آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. قواعد فقه (جلد اول) (بخش حقوق خصوصی). چاپ 2. سمت، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 282624
- ↑ پرویز نوین. حقوق مدنی (جلد هفتم) (عقود معین-بخش دوم) (شرکت، ودیعه، عاریه، وکالت، ضمان عقدی، حواله، کفالت، رهن، هبه). چاپ 2. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4703848