ماده ۹۸۴ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۹۸۴ قانون مدنی''': زن و اولاد صغیر کسانی که بر طبق این قانون تحصیل تابعیت ایران می‌نمایند | '''ماده ۹۸۴ قانون مدنی''': [[زوجه|زن]] و [[ولد|اولاد]] [[صغیر]] کسانی که بر طبق [[قانون مدنی|این قانون]] [[تابعیت اکتسابی|تحصیل تابعیت]] ایران می‌نمایند [[تابعیت|تبعه]] [[دولت]] ایران شناخته می‌شوند ولی زن در ظرف یک سال از تاریخ صدور [[سند]] تابعیت شوهر و اولاد صغیر در ظرف یک سال از تاریخ رسیدن به سن هجده سال تمام می‌توانند اظهاریه کتبی به [[وزارت امور خارجه]] داده و تابعیت مملکت سابق شوهر یا پدر را [[قبول تابعیت|قبول]] کند لیکن به اظهاریه اولاد اعم از ذکور و اناث باید [[تصدیق]] مذکور در [[ماده ۹۷۷ قانون مدنی|۹۷۷]] ضمیمه شود. | ||
*{{زیتونی|مشاهده ماده قبلی}} | * {{زیتونی|[[ماده ۹۸۳ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی| | * {{زیتونی|[[ماده ۹۸۵ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
اولاد کمتر از | * [[ماده ۹۷۷ قانون مدنی]] | ||
== مطالعات تطبیقی == | |||
ماده ۶ قرارداد لاهه در مورد تابعیت، به اشخاصی که [[تابعیت مضاعف|دارای دو تابعیت]] هستند؛ اجازه داده تا با کسب اجازه از دولتی که، قصد [[ترک تابعیت]] آن را دارند؛ بر مشکل تابعیت مضاعف، فائق آیند، قانون مدنی نیز، چنین حکمی را [[انشاء]] نموده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد اول) (تابعیت، اقامتگاه و وضع بیگانگان)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=بهتاب|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=745004|صفحه=|نام۱=بهشید|نام خانوادگی۱=ارفع نیا|چاپ=315}}</ref> | |||
کنوانسیون تابعیت زنان ازدواج کرده، از عدم [[تابعیت قهری]] زن، در هنگام [[طلاق]] یا [[نکاح|ازدواج]] یا تغییر تابعیت همسران آنها، حمایت نموده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تابعیت در ایران و سایر کشورها|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1271752|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آل کجباف|چاپ=1}}</ref> | |||
اولاد کمتر از ۱۸ سال اشخاصی که تابعیت پرتغال را تحصیل می‌نمایند؛ می‌توانند جهت کسب تابعیت پرتغال، اقدام کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تابعیت در ایران و سایر کشورها|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1272956|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آل کجباف|چاپ=1}}</ref> | |||
== فلسفه و مبانی نظری ماده == | |||
قانون مدنی، به هنگام تحصیل تابعیت ایران، [[اصل وحدت تابعیت]] را پذیرفته؛ ولی در رابطه با ترک تابعیت، اصل استقلال را مدنظر قرار داده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد اول) (تابعیت، اقامتگاه و وضع بیگانگان)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=بهتاب|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=745348|صفحه=|نام۱=بهشید|نام خانوادگی۱=ارفع نیا|چاپ=315}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
مفاد این ماده، دلالت بر تحصیل تابعیت تبعی و غیراختیاری اشخاصی دارد؛ که شوهر یا پدر آنها، تابعیت ایران را، به دست آورده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=690436|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> این ماده، [[نسب]] پدری را، در تحصیل تابعیت، ملاک قرار داده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق زن در قوانین ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=گنچ دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1275748|صفحه=|نام۱=شیرین|نام خانوادگی۱=عبادی|چاپ=2}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
امکان عدول از تابعیت ایرانی، توسط زن یا فرزند اشخاصی که، تابعیت این کشور را تحصیل می‌نمایند؛ دلالت بر ارادی بودن تابعیت و شناسایی [[حق]] انتخاب تابعیت دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق بین‌الملل خصوصی (تابعیت، اقامتگاه، وضع اتباع بیگانه و تعارض قوانین)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1050328|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سهرابی|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه‌های قضایی == | |||
* به موجب [[نظریه مشورتی]] شماره ۱۸۹۸/۷ مورخه ۱۳۵۹/۱۰/۱۷ [[اداره کل حقوقی قوه قضائیه|اداره حقوقی قوه قضاییه]]، اطفال شخصی که به تابعیت ایرانی خود بازمی‌گردد نیز، تابعیت پدر را تحصیل می‌نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قانون مدنی (ویرایش ششم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=267216|صفحه=|نام۱=معاونت حقوقی ریاست جمهوری|نام خانوادگی۱=|چاپ=7}}</ref> | |||
== | == مقالات مرتبط == | ||
* [[تعارض چند قانون ملی در مورد ازدواج و طلاق]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون مدنی}} | {{مواد قانون مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون مدنی]] | [[رده:مواد قانون مدنی]] | ||
[[رده:اشخاص]] | [[رده:اشخاص]] | ||
[[رده:تابعیت]] | [[رده:تابعیت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۷
ماده ۹۸۴ قانون مدنی: زن و اولاد صغیر کسانی که بر طبق این قانون تحصیل تابعیت ایران می‌نمایند تبعه دولت ایران شناخته می‌شوند ولی زن در ظرف یک سال از تاریخ صدور سند تابعیت شوهر و اولاد صغیر در ظرف یک سال از تاریخ رسیدن به سن هجده سال تمام می‌توانند اظهاریه کتبی به وزارت امور خارجه داده و تابعیت مملکت سابق شوهر یا پدر را قبول کند لیکن به اظهاریه اولاد اعم از ذکور و اناث باید تصدیق مذکور در ۹۷۷ ضمیمه شود.
مواد مرتبط
مطالعات تطبیقی
ماده ۶ قرارداد لاهه در مورد تابعیت، به اشخاصی که دارای دو تابعیت هستند؛ اجازه داده تا با کسب اجازه از دولتی که، قصد ترک تابعیت آن را دارند؛ بر مشکل تابعیت مضاعف، فائق آیند، قانون مدنی نیز، چنین حکمی را انشاء نموده‌است.[۱]
کنوانسیون تابعیت زنان ازدواج کرده، از عدم تابعیت قهری زن، در هنگام طلاق یا ازدواج یا تغییر تابعیت همسران آنها، حمایت نموده‌است.[۲]
اولاد کمتر از ۱۸ سال اشخاصی که تابعیت پرتغال را تحصیل می‌نمایند؛ می‌توانند جهت کسب تابعیت پرتغال، اقدام کنند.[۳]
فلسفه و مبانی نظری ماده
قانون مدنی، به هنگام تحصیل تابعیت ایران، اصل وحدت تابعیت را پذیرفته؛ ولی در رابطه با ترک تابعیت، اصل استقلال را مدنظر قرار داده است.[۴]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مفاد این ماده، دلالت بر تحصیل تابعیت تبعی و غیراختیاری اشخاصی دارد؛ که شوهر یا پدر آنها، تابعیت ایران را، به دست آورده‌است.[۵] این ماده، نسب پدری را، در تحصیل تابعیت، ملاک قرار داده است.[۶]
نکات توضیحی
امکان عدول از تابعیت ایرانی، توسط زن یا فرزند اشخاصی که، تابعیت این کشور را تحصیل می‌نمایند؛ دلالت بر ارادی بودن تابعیت و شناسایی حق انتخاب تابعیت دارد.[۷]
رویه‌های قضایی
- به موجب نظریه مشورتی شماره ۱۸۹۸/۷ مورخه ۱۳۵۹/۱۰/۱۷ اداره حقوقی قوه قضاییه، اطفال شخصی که به تابعیت ایرانی خود بازمی‌گردد نیز، تابعیت پدر را تحصیل می‌نمایند.[۸]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ بهشید ارفع نیا. حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد اول) (تابعیت، اقامتگاه و وضع بیگانگان). چاپ 315. بهتاب، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 745004
- ↑ حسین آل کجباف. تابعیت در ایران و سایر کشورها. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1271752
- ↑ حسین آل کجباف. تابعیت در ایران و سایر کشورها. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1272956
- ↑ بهشید ارفع نیا. حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد اول) (تابعیت، اقامتگاه و وضع بیگانگان). چاپ 315. بهتاب، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 745348
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن). چاپ 13. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 690436
- ↑ شیرین عبادی. حقوق زن در قوانین ایران. چاپ 2. گنچ دانش، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1275748
- ↑ محمد سهرابی. حقوق بین‌الملل خصوصی (تابعیت، اقامتگاه، وضع اتباع بیگانه و تعارض قوانین). چاپ 1. گنج دانش، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1050328
- ↑ مجموعه قانون مدنی (ویرایش ششم). چاپ 7. معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 267216