ماده ۱۱۸۶ قانون مدنی

از ویکی حقوق
(تغییرمسیر از ماده 1186 قانون مدنی)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۱۸۶ قانون مدنی: در مواردی که برای عدم امانت ولی قهری نسبت به دارایی طفل، امارات قویه موجود باشد مدعی‌العموم مکلف است از محکمه ابتدایی رسیدگی به عملیات او را بخواهد. محکمه در این مورد رسیدگی کرده در صورتی که عدم امانت او معلوم شد مطابق ماده ۱۱۸۴ رفتار می‌نماید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

به شرایط و اوضاعی که مقرون به امر باشد؛ «اماره» می‌گویند.[۱]

فلسفه و مبانی نظری

دلیل وضع ماده ۱۱۸۶ قانون مدنی این است که طفل، از هرگونه ضرری، در امان نبوده و در رابطه به امور وی، گاهی کنترل و نظارت دولت، لازم است.[۲]

نکات تفسیری دکترین ماده 1186 قانون مدنی

در فرض عدم امانت، ولی قهری، نسبت به اموال مولی علیه، تعدی و تفریط می‌نماید؛ بدون اینکه چیزی از آن اموال، از بین برود.[۳] در دعاوی مربوط به تجاوز ولی از حدود اختیارات خود؛ اصل بر صحت اقدامات پدر یا جد پدری بوده؛ و مدعی تخلف، باید ادعای خود را اثبات نماید؛ مگر در مورد اموری که به‌طور طبیعی، به مصلحت مولی علیه نبوده یا خارج از حدود اختیارات ولی است.[۴] نصب امین موضوع ماده ۱۱۸۶ قانون مدنی، توسط دادگاه خانواده محل اقامت ولی قهری صورت می‌گیرد.[۵]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 1186 قانون مدنی

  1. وجود امارات قویه برای اثبات عدم امانت ولی قهری نسبت به دارایی طفل
  2. تکلیف مدعی‌العموم به درخواست رسیدگی از محکمه ابتدایی در صورت وجود امارات قویه
  3. وظیفه محکمه ابتدایی در بررسی عملیات ولی قهری
  4. اتخاذ تصمیم بر اساس ماده ۱۱۸۴ در صورت اثبات عدم امانت ولی قهری
  5. ارتباط موضوع با حفظ و حراست از دارایی طفل
  6. رسیدگی به عملکرد ولی قهری توسط محکمه
  7. امکان مداخله قانونی در مدیریت دارایی‌های طفل در صورت عدم امانت ولی قهری

رویه های قضایی

مذاکرات تصویب

یکی از نمایندگان مجلس، معتقد بود که خیانت موضوع ماده ۱۱۸۶ قانون مدنی، همان مصداق حیف و میل است در ماده ۱۱۸۴، و نیازی به وضع ماده دیگری در این زمینه نیست. وزیر عدلیه، در پاسخ به پیشنهاد وی، بیان داشت که در این ماده، با توجه به وجود امارات قویه، دادستان مکلف است نسبت به خیانت ولی، اقدامات مربوطه را انجام دهد؛ ولی در مورد ماده قبلی، تکلیفی برای رسیدگی دادستان به‌طور مستقیم وجود نداشت.[۸]

جمعی از نمایندگان، مخالف به کار بردن کلمه «اداری» در این ماده بودند؛ و مصلحت نمی‌دانستند که اقدامات دادستان، فقط محدود به اعمال صلاحیت‌های اداری گردد؛ که البته نظر آنان، مورد تصویب اکثریت قرار گرفت و اصطلاح مزبور، از ماده حذف شد.[۹]

منابع

  1. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 212776
  2. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب). چاپ 7. شرکت سهامی انتشار، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4195980
  3. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد پنجم) (طلاق، متعه، اولاد، خانواده، انفاق، حجر و قیمومت). چاپ 11. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 252344
  4. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب). چاپ 7. شرکت سهامی انتشار، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4196688
  5. محمدحسین ساکت. حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی). چاپ 1. جنگل، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1268524
  6. مجموعه قوانین و مقررات خانواده (آرای وحدت رویه و اصراری دیوانعالی کشور، آرای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری، آیین‌نامه احوال شخصیه زرتشتیان ایران، مقررات احوال شخصیه مسیحیان پروتستان ایران و…). چاپ 2. معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1263132
  7. مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در مسائل امور حسبی. چاپ 1. معاونت آموزش و تحقیقات قوه قضاییه، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5467204
  8. احمدرضا نائینی. مشروح مذاکرات قانون مدنی. چاپ 1. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 224064
  9. احمدرضا نائینی. مشروح مذاکرات قانون مدنی. چاپ 1. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 224064