ماده ۱۳۰۴ قانون مدنی

از ویکی حقوق
(تغییرمسیر از ماده 1304 قانون مدنی)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۳۰۴ قانون مدنی: هر گاه امضای تعهدی در خود تعهدنامه نشده و در نوشته علی‌حده شده باشد آن تعهدنامه بر علیه امضاکننده دلیل است در صورتی که در نوشته مصرح باشد که به کدام تعهد یا معامله مربوط است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

منظور از «امضاء» در ماده ۱۳۰۴ قانون مدنی، هر نوشته و علامتی است که در ذیل سند، حسب قصد و عادت ترسیم کننده، و نیز در نظر دیگران، دلالت بر هویت او نماید.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 1304 قانون مدنی

برابر با مفاد ماده ۱۳۰۴ قانون مدنی، قانونگذار حکم به وحدت دو سند نموده؛ که یکی بدون امضاء، و دیگری دارای امضاء بوده؛ و در ارتباط با سند اول، تنظیم گردیده‌است و هر دو سند مزبور، یک معنا را می‌رسانند.[۲] همچنین به دلالت مفاد این ماده، فهمیده می‌شود که امضاء، جزء ارکان سند محسوب گردیده و سند فاقد امضاء، شاید بتواند به عنوان قرینه یا اماره ای، جهت اثبات ادعای طرف مقابل محسوب گردد.[۳]

شایان ذکر است که سند عادی نیز، باید دارای امضاء، مهر یا اثر انگشت منتسبٌ الیه باشد.[۴]

نکات توضیحی ماده 1304 قانون مدنی

دفاتر تجاری، فاقد امضاء تاجر هستند، علاوه بر آن، مطالبی که در ظهر، ذیل یا حاشیه سند مرقوم می‌گردند؛ بدون نیاز به امضاء، معتبر هستند، و نیز ممکن است برخی اسناد، فاقد امضاء بوده؛ و شخص متعهد، در ورقه ای جداگانه، اقدام به پذیرش سند مزبور و امضای اظهارات خود در این رابطه نماید.[۵]

مصادیق و نمونه ها

  • اگر زید تعهد نماید که منزلی را با مساحت و کیفیات معین بسازد؛ و تعهدنامه مزبور، فاقد امضاء باشد؛ و چند هفته بعد، ذیل رسیدی را، بابت دریافت اولین قسط از مزد خود، امضاء نماید؛ سند دوم، دلالت بر اعتبار سند اول دارد.[۶]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 1304 قانون مدنی

  1. امضا باید به صراحت به تعهد یا معامله خاصی اشاره داشته باشد.
  2. امضای تعهد می‌تواند در نوشته‌ای جداگانه از تعهدنامه اصلی انجام شود.
  3. تعهدنامه‌ای که امضای آن به صورت جداگانه انجام شده باشد، می‌تواند علیه امضاکننده به عنوان دلیل استفاده شود.
  4. شرط استفاده به عنوان دلیل، تصریح نوشته به ارتباط با تعهد یا معامله خاص است.

مقالات مرتبط

منابع

  1. ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87. دادگستری استان تهران، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2050216
  2. حسینقلی حسینی نژاد. ادله اثبات دعوی. چاپ 2. دانش نگار، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 196404
  3. ناصر کاتوزیان. اثبات و دلیل اثبات (جلد اول) (قواعد عمومی اثبات- اقرار و سند). چاپ 6. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 264364
  4. عبدالله شمس. ادله اثبات دعوی (حقوق ماهوی و شکلی). چاپ 8. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 10412
  5. گزیده‌ای از پایان‌نامه‌های علمی قضات در امور حقوقی (جلد اول). چاپ 1. جنگل، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 736120
  6. یداله بازگیر. قانون مدنی در آینه آرای دیوانعالی کشور (ادله اثبات دعوا و احکام راجع به آنها). چاپ 2. فردوسی، 1383.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 590604