ماده ۱۲۲۹ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲۲۹ قانون مدنی: وظایف و اختیاراتی که به موجب قوانین و نظامات مربوطه در مورد دخالت مدعیان عمومی در امور صغار و مجانین و اشخاص غیررشید مقرر است در خارج ایران به عهدهٔ مأمورین قنسولی خواهد بود.

توضیح واژگان

منظور از «نظامات» در ماده ۱۲۲۹ قانون مدنی، بخشنامه و مقررات وزارتخانه‌ها و سایر مقامات قانونی است که در قالب قانون یا آیین‌نامه، تنظیم نگردیده باشد.[۱]

نکات توضیحی

در مواردی که طفل، مقیم خارجه باشد؛ مأمورین کنسولی مقیم در آن کشور، حق اقامه دعوا از سوی وی را دارند.[۲]

رویه‌های قضایی

مذاکرات تصویب

یکی از نمایندگان مجلس، عنوان نمود که در مواردی، پرسنل سفارتخانه‌ها، وظایف کنسولگری‌ها را بر عهده دارند؛ که ماده ۱۲۲۹ قانون مدنی، اشاره ای به آنان نموده‌ است؛ وزیر عدلیه، در پاسخ به ابهام ایشان، متذکر شد که آنان نیز در این فرض، مشمول حکم این ماده می‌گردند.[۴]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 344344
  2. احمد ترابی. آیین دادرسی کیفری (1) دعوی عمومی و خصوصی. چاپ 1. هستان، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2301828
  3. مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در مسائل امور حسبی. چاپ 1. معاونت آموزش و تحقیقات قوه قضاییه، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5458556
  4. احمدرضا نائینی. مشروح مذاکرات قانون مدنی. چاپ 1. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 223232