ماده ۹۶۰ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
* [[تاثیرحقوق بنیادین بشری بر آزادی قراردادی]] | * [[تاثیرحقوق بنیادین بشری بر آزادی قراردادی]] | ||
* [[جایگاه اصل حقوق بشری استقلال خصوصی در حقوق قراردادها (مطالعه تطبیقی در حقوق آلمان، انگلیس و ایران)]] | * [[جایگاه اصل حقوق بشری استقلال خصوصی در حقوق قراردادها (مطالعه تطبیقی در حقوق آلمان، انگلیس و ایران)]] | ||
* [[بررسی وضعیت حقوقی و فقهی قرارداد کارآزمایی بالینی]] | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۷
ماده ۹۶۰ قانون مدنی: هیچکس نمیتواند از خود سلب حریت کند یا در حدودی که مخالف قوانین یا اخلاق حسنه باشد از استفاده از حریت خود صرف نظر نماید.
مواد مرتبط
مطالعات تطبیقی
مفاد این ماده، از حقوق فرانسه اقتباس گردیدهاست.[۱]
حریت به مفهوم امروزی، محصول دوران جدید(پس از رنسانس) است.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عقدی که متضمن سلب حریت باشد؛ باطل است،[۳] همچنین منع آزادی جسمانی و معنوی و قراردادی، که برخلاف اخلاق حسنه باشد؛ نامشروع و باطل است.[۴]
به دلیل گستردهتر بودن مفهوم «سلب حریت» نسبت به «سلب حقوق مدنی»، ماده ۹۵۹ قانون مدنی، اخص از این ماده میباشد.[۵]
انتقادات
تفاوت بین قسمتهای اول و دوم این ماده، به خوبی معلوم نیست، شاید بتوان شق اول ماده را، مربوط به حق تمتع، و شق دوم را، ناظر به حق استیفا دانست.[۶]
مصادیق و نمونهها
- اقرار به بردگی، مسموع نیست؛ چون مستلزم سلب حریت میباشد.[۷]
- وجه التزامی که حریت متعهد را برخلاف اخلاق حسنه، به خطر انداخته؛ و وضعیت اقتصادی او را به شدت، تحت تأثیر قرار دهد؛ باید توسط دادگاه تقلیل یابد.[۸]
مقالات مرتبط
- تأثیر حقوق بشر مبتنی بر کرامت اجتماعی در حقوق قراردادها در حقوق ایران و رویه قضایی اروپایی
- اعمال حقوق بشر در روابط خصوصی
- تاثیرحقوق بنیادین بشری بر آزادی قراردادی
- جایگاه اصل حقوق بشری استقلال خصوصی در حقوق قراردادها (مطالعه تطبیقی در حقوق آلمان، انگلیس و ایران)
- بررسی وضعیت حقوقی و فقهی قرارداد کارآزمایی بالینی
منابع
- ↑ محمود سلجوقی. حقوق بینالملل خصوصی (جلد دوم) (تعارض قوانین- با اضافات). چاپ 5. میزان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 860620
- ↑ حسن جعفریتبار. برمنهج عدل (مقالات اهدا شده به استاد دکتر ناصر کاتوزیان). چاپ 1. دانشگاه تهران، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2724396
- ↑ مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 11. معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 491016
- ↑ عبدالمجید امیری قائم مقامی. حقوق تعهدات (جلد اول) (وقایع حقوقی، کلیات حقوق تعهدات). چاپ 3. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1291764
- ↑ علی عباس حیاتی. حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین). چاپ 1. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5129932
- ↑ محمد عظیمی. حقوق مدنی (جلد اول) (در اشخاص). چاپ 1. حیدری، 1372. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1161544
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1710608
- ↑ عبدالمجید امیری قائم مقامی. حقوق تعهدات (جلد اول) (وقایع حقوقی، کلیات حقوق تعهدات). چاپ 3. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1293264