ماده ۱۱۴۰ قانون مدنی

ماده ۱۱۴۰ قانون مدنی: طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا در حال نفاس صحیح نیست مگر این که زن حامل باشد یا طلاق قبل از نزدیکی با زن واقع شود یا شوهر غایب باشد به طوری که اطلاع از عادت زنانگی بودن زن نتواند حاصل کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

منظور از «نفاس» که در ماده ۱۱۴۰ قانون مدنی مورد اشاره قرار گرفته است، خونی است که در زمان وضع حمل و تا مدتی پس از آن، از رحم زن خارج گردد، در واقع خونی را که حین زایمان یا پس از آن، حداکثر تا ده روز، از فرج زن خارج گردد؛ نفاس نامند.

«حامل» نیز، به معنای حمل کننده و آبستن است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

طلاق غیرمدخوله در حال حیض، اشکالی ندارد، همچنین چنانچه زوج، غایب باشد؛ و در این مدت، نتواند در مورد انقضای دوره عادت ماهانه زوجه، استعلام نماید؛ و او را طلاق دهد؛ و بعد بفهمد که طلاق در زمان عادت، صورت پذیرفته؛ چنین طلاقی صحیح است.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

طلاق در دوران حیض، صحیح نیست.

رویه‌های قضایی

• رای دادگاه درباره اثر اعسار از پرداخت نفقه بر تحقق حق طلاق (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۲۱۳۰۵۰۱۴۵۰)
• رای دادگاه درباره ارتباط نحله و مهریه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۱۵۵۲)
• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره اصل حاکم در مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت

مقالات مرتبط

• اثرات غیبت غائب مفقود الاثر در اموال و حقوق خانوادگی
• صلاحیت دادگاههای ایران در طلاق ایرانیان مقیم خارج از کشور