ماده ۱۳۰۷ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۶ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۶ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۱۳۰۶ قانون مدنی]] | * [[ماده ۱۳۰۶ قانون مدنی]] | ||
* [[ماده ۱۳۰۶ قانون مدنی]] | * [[ماده ۱۳۰۶ قانون مدنی]] | ||
* [[ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی]] | * [[ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی]] | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | == نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 1307 قانون مدنی == | ||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# شهادت به عنوان تنها دلیل برای اثبات ادعاها در مورد عقود، ایقاعات و تعهدات پذیرفته نمی‌شود. | # شهادت به عنوان تنها دلیل برای اثبات ادعاها در مورد عقود، ایقاعات و تعهدات پذیرفته نمی‌شود. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۴: | ||
# زمینه‌های حقوقی مشخصی برای برخورداری از اعتبار شهادت در این مورد وجود دارد. | # زمینه‌های حقوقی مشخصی برای برخورداری از اعتبار شهادت در این مورد وجود دارد. | ||
# پذیرش شهادت به عنوان مدرک می‌تواند به محدودیت‌ها و شرایط خاص قانونی وابسته باشد. | # پذیرش شهادت به عنوان مدرک می‌تواند به محدودیت‌ها و شرایط خاص قانونی وابسته باشد. | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[حدود اعتبار سند نسبت به طرفین معامله، قائم مقام آنها و اشخاص ثالث]]{{مواد قانون مدنی}} | * [[حدود اعتبار سند نسبت به طرفین معامله، قائم مقام آنها و اشخاص ثالث]]{{مواد قانون مدنی}} | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۰: | ||
[[رده:شهادت]] | [[رده:شهادت]] | ||
[[رده:مواد منسوخ شده قانون]] | [[رده:مواد منسوخ شده قانون]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 6545}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۷
ماده ۱۳۰۷ قانون مدنی: در مورد عقود و ایقاعات و تعهدات مذکور در ماده فوق کسی هم که مدعی است به تعهد خود عمل کرده یا به نحوی بری شده است نمی‌تواند ادعای خود را فقط به وسیله شهادت ثابت کند. (در اصلاحات ۱۳۶۱/۱۰/۸ و ۱۳۷۰/۸/۱۴ حذف شد)
مواد مرتبط
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 1307 قانون مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- شهادت به عنوان تنها دلیل برای اثبات ادعاها در مورد عقود، ایقاعات و تعهدات پذیرفته نمی‌شود.
- این ماده مربوط به اثبات اجرای تعهد یا بری‌الذمه شدن است.
- اصلاحات سال‌های ۱۳۶۱ و ۱۳۷۰ این ماده را حذف کرده‌اند.
- باقی مدارک یا شواهد باید برای اثبات ادعاهای مربوطه ارائه شوند.
- زمینه‌های حقوقی مشخصی برای برخورداری از اعتبار شهادت در این مورد وجود دارد.
- پذیرش شهادت به عنوان مدرک می‌تواند به محدودیت‌ها و شرایط خاص قانونی وابسته باشد.