ماده ۱۱۲۶ قانون مدنی

ماده ۱۱۲۶ قانون مدنی: هر یک از زوجین که قبل از عقد عالم به امراض مذکوره در طرف دیگر بوده بعد از عقد حق فسخ نخواهد داشت.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

فلسفه و مبانی نظری ماده

اگر مرد قبل از عقد، عالم به وجود عیوب موجد حق فسخ نکاح در زن بوده؛ بعد از عقد، نمی‌تواند نکاح را فسخ کند؛ زیرا در فرض مزبور، شخص با علم به وجود ضرر، آن را پذیرفته و به زیان خود عمل نموده‌است؛ لذا شایسته نیست که از خیار فسخ، برای دفع ضرر از خویش اقدام نماید.

قانونگذار در ماده ۱۱۲۶ قانون مدنی که حق فسخ را از طرفین سلب نموده؛ برخلاف سایر مقررات مربوط به نکاح، در واقع اعمال حق مزبور را مربوط به نظم عمومی ندانسته‌ است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

علم هر یک از زوجین به عیب موجد حق فسخ نکاح در طرف دیگر، به منزله اسقاط حق فسخ محسوب گردیده؛ و اسقاط حق، لازم بوده؛ و قابل رجوع نیست.

چنانچه مرد، پس از آگاهی نسبت به عیب زوجه، با او مقاربت نماید؛ بدین وسیله حق فسخ خود را، ساقط نموده‌است؛ ولی اگر پیش از حصول علم، نسبت به وجود یکی از موجبات فسخ نکاح در زوجه، میان زوجین، نزدیکی رخ دهد؛ در این صورت حق فسخ برای زوج باقی بوده؛ ولی باید مهریه را بپردازد. بنابراین چنانچه پیش از آگاهی هر یک از زوجین نسبت به عیب دیگری، بین آنان دخول صورت پذیرد؛ حق فسخ نکاح، از شخص جاهل به عیب همسر خود، سلب نمی‌گردد.

در خصوص عنن زوج باید گفت که حتی اگر زوجه، حین عقد، نسبت به عنن زوج، آگاه بوده باشد؛ پس از عقد، می‌تواند با استناد به وجود عیب مزبور در شوهر، نکاح را فسخ نماید.

نکات توضیحی

هر یک از زوجین، که قبل از عقد، عالم به وجود عیوب موجد حق فسخ نکاح در طرف دیگر بوده؛ بعد از عقد، نمی‌تواند نکاح را فسخ کند، خواه عیب مزبور، واقعاً مخفی بوده باشد؛ یا اینکه، ظاهر بوده؛ ولی طرف مقابل، متوجه آن نگردیده باشد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

• طی استفتایی از مراجع تقلید، چنین پاسخ داده شده است که: زوجه در صورتی می‌تواند با استناد به جنون زوج، نکاح را فسخ نماید که حین عقد، به این عیب آگاه نبوده باشد.

رویه‌های قضایی

• به موجب نظریه مشورتی شماره ۸۳۶۵/۷ مورخه ۱۳۸۲/۱۰/۱۳ اداره حقوقی قوه قضاییه، اگر زوج به هنگام انعقاد نکاح، نسبت به وجود عیب زوجه، آگاه بوده باشد؛ دیگر نمی‌تواند عقد را فسخ نماید.

انتقادات

پیشنهاد می‌گردد قبل از ازدواج، در قوانین موضوعه، مقرراتی برای تشخیص عیوبی که ممکن است در زوجین مستقر بوده و موجبات فسخ نکاح را فراهم می نماید؛ وضع گردد تا با انجام برخی معاینات، امکان ازدواج ناخواسته با اشخاصی که مبتلا به مقطوع بودن آلت تناسلی، خصاء، افضاء، قرن و جنون هستند، منتفی گردد.

مصادیق و نمونه‌ها

• اگر زن حین انعقاد نکاح، نسبت به ابتلای زوج به جب، علم داشته باشد؛ دیگر نمی‌تواند عقد را فسخ نماید.
• اگر مردی در ایام عده رجعیه، از عیب زوجه آگاه گردیده و با علم به وجود عیب مزبور در زن، به وی رجوع نماید؛ دیگر نمی‌تواند به خیار فسخ متوسل گردد.

مقالات مرتبط

• واکاوی جواز تعیین شرط عدم استیلاد در نکاح