ماده ۱۱۷۷ قانون مدنی

ماده ۱۱۷۷ قانون مدنی: طفل باید مطیع ابوین خود بوده و در هر سنی که باشد باید به آن‌ها احترام کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

فلسفه و مبانی نظری ماده

لزوم احترام طفل به ابوین و تبعیت از آنان، که در ماده ۱۱۷۷ قانون مدنی مورد تصریح قرار گرفته است، پاسخ به تلاش آنان جهت حضانت و نگهداری از فرزند است، تا زحمت‌ها و مشقت‌های آنان و هزینه‌هایی که متحمل شده‌اند؛ ضایع نگردیده و کودک در آینده برای جامعه، شخصی مفید باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

تبعیت طفل از فرامین پدر و مادر را، باید تکلیف دانست نه تعهد؛ زیرا ضمانت اجرای تخلف از چنین اوامری، تنبیه طفل در حدود تأدیب اوست؛ لذا حقوق ابوین در فرمان پذیری اولادشان از آنها، به حق عینی نزدیکتر است تا به حق دینی.

ابوین برای اینکه طفل به آنان احترام گذارند؛ ابتدا باید علاقه تکریم خود توسط کودک را، با رعایت عرف زمان و مکان در او به وجود آورند.

رویه‌های قضایی

• به موجب نظریه مشورتی شماره ۸۵۶۸/۷ مورخه ۱۳۷۹/۹/۲۶ اداره حقوقی قوه قضاییه، مطالبه نفقه توسط فرزند، منوط به تبعیت از دستورهای پدر نیست.

مذاکرات تصویب

وزیر عدلیه، در پاسخ به پیشنهاد یکی از نمایندگان، مبنی بر لزوم تعیین ضمانت اجرا، برای تخلف طفل از فرامین ابوین خود، بیان نمود که مفاد ماده ۱۱۷۷ قانون مدنی، به جهت تأدیب طفل و تربیت او، تنظیم شده؛ و بدین سبب پدر و مادر، می‌توانند تا حد مقتضی، او را تنبیه نمایند؛ لذا حکم این ماده، از موارد اعلانی بوده؛ و نیاز به وضع ضمانت اجرای کیفری نیست.